کانال کردن روحیه لردز ۲۰۰۵: امید انگلیس بعد از شکست پرث
مقاله به بررسی شباهت‌های بین شکست انگلیس در اولین بازی اَشز ۲۰۲۵ با شکست آن‌ها در لردز ۲۰۰۵ می‌پردازد. با وجود تفاوت‌ها، لحظات تشویقی مانند ضربات وودی به اسمیت و گرین ممکن است نقطه عطفی باشد که انگلیس نیاز دارد با کریکت تهاجمی‌تر و تنظیم مجدد راهبرد به پیروزی برسد.
شباهت‌های تاریخی اَشز ۲۰۰۵ و ۲۰۲۵
این مقاله ارتباط بین شکست سنگین انگلیس در اولین بازی اَشز ۲۰۲۵ در پرث را با شکست آن‌ها در لردز در سال ۲۰۰۵ بررسی می‌کند. در هر دو مورد، تیم انگلیس با وجود شکست در بازی، لحظات نمادین و تهاجمی از خود به نمایش گذاشت که روحیه تیم مقابل را تحت تاثیر قرار داد. در سال ۲۰۰۵، حمله استیو هارمیسون به ریکی پانتینگ و جاستین لنگر در لردز، اگرچه به باخت انجامید، اما زمینه‌ساز تغییر رویکرد تهاجمی انگلیس در سری بعدی و نهایتاً قهرمانی آن‌ها شد.
نقاط مشترک کلیدی
- آغاز پرتنش: در پرث ۲۰۲۵، ضربات مارک وود به استیو اسمیت و کامرون گرین، مشابه حملات هارمیسون در لردز ۲۰۰۵، نشان داد که بولرهای انگلیس توانایی آزار باترهای استرالیا را دارند.
- شکست با وجود نقاط قوت: هر دو تیم انگلیس در این بازی‌ها به رهایی عملکرد خوب بولینگ، به دلیل بی‌محابایی در باتینگ بازی را باختند.
- انتقادات شدید: پس از هر دو شکست، رسانه‌ها و هواداران به شدت از تیم انگلیس انتقاد کردند.
راب اسمیت می‌نویسد: "امید هواداران انگلیس این است که هر تِمونتاژی از اَشز ۲۰۲۵ شامل لحظاتی مانند ضربات وودی در پرث باشد."
یک هوادار در ایمیل خود گفته: "احساس می‌کنم این لحظه لردز ۲۰۰۵ ماست و از اینجا سری را خواهیم برد."
با این حال، نویسنده هشدار می‌دهد که صرفاً ادامه دادن بازی تهاجمی بدون تنظیم راهبرد (مانند جلوگیری از شات‌های پرخطر در برابر بولرهای سریع استرالیا) می‌تواند به شکست‌های متوالی بیشتری بینجامد. درس اصلی برای تیم بن استوکس این است که همانند تغییر رویکرد مایکل واگان و دانکن فلچر پس از لردز ۲۰۰۵، باید تهاجم را با عقلانیت ترکیب کند.
