فراخوان بازرس: پیام عدالت‌خواهی جی‌بی پریستلی فراتر از معروف‌ترین نمایشنامه‌اش طنین‌انداز است

میراث نمایشی جی‌بی پریستلی

مقاله به بررسی میراث جی‌بی پریستلی، نمایشنامه‌نویس پرکار انگلیسی می‌پردازد که با وجود خلق ۳۹ نمایشنامه و ۲۶ رمان، گاهی دست کم گرفته شده است. تمرکز اصلی بر پیام عدالت اجتماعی و مسئولیت جمعی است که در آثارش به وضوح دیده می‌شود.

• نمایشنامه «فراخوان بازرس» با هشدار به یادماندنی بازرس درباره مسئولیت متقابل انسان‌ها در قبال یکدیگر، پیامی بی‌زمان دارد.
• «زمان و کان‌ویز» و «قبلاً اینجا بوده‌ام» مفاهیم پیچیده زمان را بررسی می‌کنند اما در هسته خود دارای سوسیالیسم انسانی هستند.
• «درخت لیندن» به عنوان پیش‌درآمدی بر نمایشنامه‌های «وضعیت ملت» شناخته می‌شود و به دفاع از دولت اتلی پس از جنگ می‌پردازد.
• پریستلی در کتاب «چشم‌انداز تئاتر» اصول سوسیالیستی را برای اصلاح صنعت محافظه‌کار تئاتر به کار می‌برد.
• «رویای روز تابستانی» نشان‌دهنده بعد عرفان رمانتیک در اندیشه پریستلی است.

بازرس می‌گوید: “ما به تنهایی زندگی نمی‌کنیم. ما اعضای یک پیکریمان. ما در قبال یکدیگر مسئولیم.” پروفسور لیندن می‌گوید: “... داشتن یک انقلاب برای یکبار هم که شده بدون وحشت، بدون غارتگری و پلیس مخفی.”

اگرچه برخی از آرمان‌های پریستلی برای تئاتر منطقه‌ای محقق شده، اما میراث اصلی او ترکیب منحصر به فرد عدالت‌خواهی اجتماعی و کنجکاوی فلسفی است که آثارش را برای مخاطبان امروزی نیز مرتبط نگه می‌دارد.