داوید الدریج درباره یک دهه نوشتن درباره عشق: از فیلمهای عاشقانه تا سحرگاه تا بوسه آخر
سهگانه «شروع، میانه و پایان» اثر داوید الدریج، فراز و نشیب روابط عاطفی را بررسی میکند. این نمایشها که در تئاتر ملی لندن اجرا شدهاند، زندگیهای عادی و تنهاییهای مختلف در روابط را به تصویر میکشند.
سهگانه عشق و روابط داوید الدریج
داوید الدریج، نمایشنامهنویس بریتانیایی، در طول یک دهه گذشته سه نمایشنامه با عنوانهای “شروع”، “میانه” و “پایان” خلق کرده است که هر کدام به بررسی مراحل مختلف روابط عاطفی میپردازند. این سهگانه اگرچه از نظر داستانی به هم مرتبط نیستند، اما در کنار هم نمایانی جامع از فراز و نشیبهای عشق ارائه میدهند. نمایش “شروع” به ملاقات اولیه یک زوج در آستانه چهل سالگی میپردازد، “میانه” بحران یک ازدواج در میانسالی را روایت میکند و “پایان” تصمیمگیری یک زوج برای چگونه به سرانجام رساندن رابطهشان را بررسی میکند.
- زمان واقعی و مکانهای مشترک: تمامی این نمایشها در زمان واقعی اتفاق میافتند و فضای آنها بین شمال لندن و اسکس در نوسان است.
- موضوعات جهانی: الدریج بر “حقیقتگویی درباره مردم” تأکید دارد و معتقد است احساسات انسانی—مانند ناامنی و جذب—جهانی هستند.
- تأثیر بر مخاطبان: بسیاری از تماشاگران این نمایشها را به زندگی شخصی خود مرتبط دانستهاند؛ حتی یک زوج عنوان نمایش “شروع” را روی حلقههای ازدواج خود حک کردند.
- تحول نویسنده: الدریج اعتراف میکند که نگاه او به عشق از “عشق رمانتیک” در جوانی به “تصمیم برای دادن فرصت به عشق” در میانسالی تکامل یافته است.
الدریج میگوید: “عشق کردن تصمیم گرفتن برای دادن فرصتی به عشق است.”
این نمایشنامهنویس از کارول ساتیامورتی، شاعر، نقل میکند: “... ترفند این است که در برابر پیشبینی زمان مقاومت کنیم.”
در نهایت، سهگانه الدریج بر این نکته تأکید میورزد که نحوه زندگی کردن ما—تا همین آخرین لحظات—است که اهمیت دارد.
