تجربه دخترم در کتابخانه براون: پنهان شدن زیر میز در پی تیراندازی

عادی‌سازی خشونت اسلحه در آمریکا

سارا روهل، نمایشنامه‌نویس و مادر یک دانشجوی دانشگاه براون، از تجربه دخترش آنا می‌گوید که در کتابخانه این دانشگاه مجبور شد زیر میز پنهان شود زیرا یک مرد مسلح در خیابان‌های اطراف به دانشجویان بی‌گناه تیراندازی می‌کرد. این واقعه او را به تأمل درباره عادی‌شدن خشونت اسلحه در آمریکا واداشت. روهل از خود می‌پرسد این عادی‌سازی به نفع چه کسی است و چرا جامعه نمی‌تواند جمعاً این وضعیت را تغییر دهد.

• پنهان شدن در مکان‌های امن: کتابخانه‌ها، سالن‌های سینما، مدارس و اماکن مذهبی که باید محل امنی برای جامعه باشند، به صحنه درگیری تبدیل شده‌اند.
• اقدام رهبران: او به اقدام سریع جاسیندا آردرن، نخست‌وزیر سابق نیوزیلند اشاره می‌کند که تنها شش روز پس از کشتار مسجد کرایست‌چرچ، اسلحه‌های تهاجمی را ممنوع کرد.
• واکنش جوانان: نوجوانان مانند اما گونزالس از پارکلند، با شجاعت و استفاده از قدرت تئاتر و بیان، به مبارزه با این خشونت‌ها برخاسته‌اند.
• بی‌حسی فرهنگی: روهل معتقد است مردم برای محافظت عاطفی خود، پس از هر حادثه به بی‌حسی روی می‌آورند و این چرخه ادامه پیدا می‌کند.
• نقش هنر: نمایش‌نامه‌ها به عنوان وسایل کهن کاتارسیس، به ندرت به موضوع تیراندازی در مدارس می‌پردازند زیرا خشونت اسلحه اغلب ورودی بی‌معنی به زندگی روزمره است.

"اکنون ما فقط همیشه احساس خوش‌شانسی می‌کنیم، هرگز احساس امنیت نمی‌کنیم." "اگر این آزادی است، اگر این آسایش است، پس ما در حال رویاپردازی و بیمار هستیم."

روهل در پایان با شعری که در چهارم جولای ۲۰۲۲ پس از لغو رژه ایوانستون به دلیل تیراندازی در هایلند پارک سرود، خواهان توقف کشتار می‌شود. او تأکید می‌کند که جوانان دیگر از چنین اخباری تعجب نمی‌کنند و این خود نشانه عمق فاجعه است.