روزهای تاریک، شبهای روشن: یک ظلم پنهان در بازداشتگاههای مهاجران
دهها هزار نفر در بازداشتگاههای مهاجران آمریکا با خطر اختلال در ریتم شبانهروزی بدن مواجه هستند. نور دائمی و محرومیت از نور طبیعی روز میتواند عواقب جدی برای سلامت روانی و جسمی داشته باشد.
شرایط نوری در بازداشتگاههای مهاجران
دهها هزار نفری که در بازداشتگاههای مهاجران آمریکا نگهداری میشوند، با یک خطر پنهان اما جدی مواجه هستند: اختلال در ریتم شبانهروزی بدن. در مرکز پردازش یخ شمال غربی در تاکوما، واشنگتن، حدود ۱٬۵۰۰ نفر تحت شرایط نور دائمی فلورسنت زندگی میکنند که تفاوت بین روز و شب را از بین میبرد. یکی از بازداشتشدگان سابق میگوید: "نمیتوانستیم بفهمیم روز است یا شب. چراغها ۲۴ ساعته روشن بود. شاید هفتهای دو بار خورشید را میدیدیم."
- پنجرهها با رنگ تیره پوشانده شدهاند و بازداشتشدگان از جوراب برای ساخت ماسک چشم استفاده میکنند
- مطالعات علمی نشان میدهند اختلال در ریتمهای شبانهروزی خطر بیماریهای قلبی، دیابت، افسردگی و سرطان را افزایش میدهد
- استانداردهای فعلی ICE هیچ اشارهای به تنظیم نور در شب نمیکنند
- بسیاری از مراکز توسط شرکتهای خصوصی مانند گروه GEO اداره میشوند
- راهحلهای سادهای مانند دسترسی به نور طبیعی و ماسک چشم رایگان وجود دارد
"نور در شب بد است، اما اگر در طول روز در معرض نور روشن قرار نگیرید، بدتر است" - هوراسیو د لا ایگلزیا، زیستشناس ریتم شبانهروزی
"اینها بازداشتشدگان مدنی هستند. آنها نباید در معرض هیچ گونه مجازاتی قرار گیرند" - یونیس چو، وکیل ACLU
محرومیت از نور طبیعی نه تنها یک مسئله سلامت عمومی است، بلکه به نابرابریهای اجتماعی دامن میزند. افرادی که در فقر زندگی میکنند بیشتر در معرض نور مصنوعی و کمبود نور طبیعی هستند که این چرخه محرومیت را تداوم میبخشد.
