محمود ممدانی درباره زهران، اوگاندا و اخراج اجباری: 'چه کسی بخشی از ملت است و چه کسی نیست؟'

محمود ممدانی و پرسش تعلق سیاسی

محمود ممدانی، دانشگاهی برجسته که در سال ۱۹۷۲ از اوگاندا اخراج شد، در کتاب جدیدش با عنوان “زهر آهسته” به بررسی تاریخ این کشور و مفاهیم عمیق تعلق سیاسی می‌پردازد. تجربه شخصی او از اخراج توسط رژیم ایدی امین و زندگی در تبعید، پایه‌ای برای بررسی انتقادی سیاست‌های هویتی و ملی‌گرایی نژادی شده است. ممدانی با تحلیل دوره‌های امین و یووری موسونی، نشان می‌دهد که چگونه تقسیم‌بندی‌های استعماری بین «بومی» و «غیربومی» همچنان سیاست‌های معاصر را شکل می‌دهد.

• ایدی امین با اخراج آسیایی‌ها هویت نژادی مشترکی ایجاد کرد
• موسونی با تقسیم‌بندی قبیله‌ای جمعیت را تکه تکه کرد
• مفهوم “بومیت” یک ساختار استعماری است که تعلق سیاسی را محدود می‌کند
• سیاست‌های هویتی در ایالات متحده شباهت‌هایی با تجربه اوگاندا دارد
• پیروزی زهران ممدانی در نیویورک نشانگر تغییر در ارزش‌های جهانی است

“چالش این است که چگونه هویت فرهنگی را با تعلق سیاسی آشتی دهیم” “آنان که می‌خواهند آینده‌ای زیر یک سقف سیاسی بسازند - بدون توجه به گذشته‌شان - به یک جامعه سیاسی تعلق دارند”

ممدانی امیدوار است که تجربه نیویورک و کمپین پسرش نشانه‌ای از آغاز تحول به سمت ارزش‌های جهان‌وطنی باشد.