سکوت همگستری در هنگکنگ پس از فاجعه آتشسوزی تای پو
جامعه مدنی، رسانهها و جامعه هنری هنگکنگ در پی اعتراضات دموکراسیخواهانه ۲۰۱۹ به عقبنشینی رانده شدهاند و اکنون در بیان غم فاجعه آتشسوزی تای پو که ۱۵۹ کشته برجای گذاشت، با مشکل مواجه شدهاند.
فاجعه آتشسوزی تای پو و سکوت اجباری هنگکنگ
فاجعه آتشسوزی در مجتمع مسکونی وانگ فوک کورت در تای پو هنگکنگ که منجر به کشته شدن دستکم ۱۵۹ نفر و مفقودی ۳۱ تن شد، جامعه هنگکنگ را با ضربه جمعی عمیقی روبرو کرده است. با این حال، برخلاف پاسخهای جامعهمحور گذشته، به ویژه در جریان اعتراضات ۲۰۱۹، اکنون فضای سیاسی و اجتماعی هنگکنگ به طور بنیادین تغییر کرده است.
- سیاستورزی: تمام احزاب طرفدار دموکراسی منحل شدهاند و تنها "میهنپرستان" تایید شده از سوی پکن اجازه فعالیت دارند.
- رسانهها: رسانههای مستقل مانند ایپل دیلی و استند نیوز تعطیل شدهاند و روزنامهنگاران آنها با اتهامات براندازی روبرو شدهند.
- جامعه مدنی: گروههای جامعه مدنی مانند گروه وکلای ترقیخواه یا توسط مقامات بسته شدهاند یا از ترس منحل شدهاند.
- هنر و فرهنگ: آثار هنری و فیلمها که به موضوعات "حساس" مانند اعتراضات یا خود این فاجعه بپردازند، عملاً سانسور میشوند.
«هنگکنگ زمانی شهری با بحثهای عمومی پرشور و گاهی پرسر و صدا بود؛ اکنون آن صداها به طرز وحشتآوری ساکت شدهاند.»
«از دیدگاه پکن، تنها یک معیار تعیین میکند که جان لی شغل خود را حفظ کند: آیا میتواند از هرگونه اعتراض جلوگیری کند و هر نشانهای از مخالفت را خفه کند؟ بر اساس این معیار، عملکرد او تاکنون بیعیب بوده است.»
نگرانی مقامات از تبدیل شدن این تراژدی به کانون احساسات ضد دولتی مشهود است، به طوری که حتی یک دانشجوی دانشگاه که اعلامیهای برای طلب پاسخگویی پخش میکرد، بازداشت شد. یک موضوع به ظاهر غیرسیاسی مانند داربستهای بامبویی نیز میتواند به یک مسئله حساس تبدیل شود، چرا که نمادی از میراث فرهنگی منحصربهفرد هنگکنگ محسوب میشود. در نهایت، به نظر میرسد معیار اصلی برای رهبری هنگکنگ نه پاسخگویی در قبال فاجعه، بلکه توانایی در حفظ سکوت مطلق سیاسی است.
