ویدیوهای نوستالژیک هوش مصنوعی: این محتواها برای چه کسانی ساخته شده‌اند؟
مقاله به بررسی موج جدید ویدیوهای تولید شده توسط هوش مصنوعی می‌پردازد که نوستالژی دهه‌های ۸۰ و ۹۰ را با چهره‌های جوان و غیرواقعی به تصویر می‌کشند. این محتواها که عمدتاً توسط مدل سورا ساخته می‌شوند، سوالات جدی درباره آینده هنر و خلاقیت مطرح می‌کنند.
تحلیل ویدیوهای نوستالژیک هوش مصنوعی
مقاله به بررسی پدیده‌ی جدیدی در فضای تولید محتوای هوش مصنوعی می‌پردازد که در آن ویدیوهایی با چهره‌های جوان و غیرواقعی، نوستالژی دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی را به تصویر می‌کشند. این محتواها که عمدتاً توسط مدل سورا تولید می‌شوند، تصویری آرمان‌شهرانه از گذشته ارائه می‌دهند که در آن “همه زیبا هستند، اکثراً سفیدپوستند” و به طور عجیبی از استرس‌های زندگی در سال ۲۰۲۵ آگاهند.
انواع محتواهای عجیب
- ویدیوهایی از افراد مشهور فقید که کارهای غیرواقعی انجام می‌دهند
- کلیپ‌های دارای تبعیض نژادی، جنسیتی و توانایی‌بینی
- محتواهایی با مضامین طنز سطح پایین شبیه به “فیلم‌های خانواده”
“این نوستالژی یک فانتزی نئومحافظه‌کارانه برای افرادی است که از باز کردن کتاب‌های تاریخ حساسیت دارند.”
اهداف پشت پرده
شرکت‌هایی مانند اوپن‌آی با تولید انبوه این محتواها می‌خواهند فناوری خود را ترویج و عادی‌سازی کنند. آن‌ها ادعا می‌کنند که این فناوری به “دمکراتیک کردن هنر” کمک می‌کند، اما در عمل محتواها بسیار تکراری و فاقد خلاقیت واقعی هستند.
“محتوای خوب هوش مصنوعی کجاست؟ چه مقدار پول بیشتر باید در این چرخه تبلیغاتی سرمایه‌گذاری کنیم تا چیزی ارزش فکر کردن تولید شود؟”
این مقاله نتیجه می‌گیرد که این پدیده بیشتر یک ترند زودگذر است تا یک انقلاب هنری واقعی، و تأکید می‌کند که معیار تعداد بازدیدها نمی‌تواند نشان‌دهنده کیفیت یا ماندگاری واقعی این محتواها باشد.
