بازآفرینی تبلیغ گوگل جمینی با عروسک فرزندم و پشیمانی از آن
نویسنده تبلیغ گوگل جمینی درباره تولید تصاویر AI از عروسک گمشده کودکان را با عروسک پسر خود آزمایش میکند. اگرچه فناوری قابل اجراست اما استفاده از AI برای ایجاد شخصیتهای مجازی که مستقیم با کودک صحبت میکنند، نگرانکننده است.
تجربه عملی با تبلیغ گوگل جمینی
این مقاله به تجربه عملی نویسنده با تبلیغ جدید گوگل جمینی میپردازد که در آن والدین با استفاده از هوش مصنوعی تصاویر و ویدئوهایی از عروسک گمشده فرزندشان ایجاد میکنند. نویسنده با عروسک مورد علاقه پسرش به نام "باددی" این آزمایش را تکرار کرد.
عملکرد جمینی در شناسایی عروسک
- جستجو برای خرید عروسک مشابه با عکسهای باددی نتایج مبهمی داشت
- جمینی در تشخیص نوع عروسک (سگ، خرگوش یا گوزن) دچار تردید شدید شد
- نتیجه نهایی پیشنهاد جستجو در eBay بدون پاسخ قطعی بود
ایجاد محتوای بصری
- تولید تصاویر عروسک در مکانهای مختلف با موفقیت نسبی انجام شد
- ایجاد ویدئوها نیازمند عکسهای خاص و پرامپتهای دقیق بود
- محدودیت ۳ ویدئو در روز برای کاربران عادی وجود دارد
"جمینی در بخشی از تحلیل خود نوشت: 'من در حال بررسی فرضیه توله سگ هستم'"
"نویسنده در reactions به ویدئوی شخصیسازی شده میگوید: 'صدای AI که نام پسرم را میگوید زنگ هشدار در ذهنم به صدا درآورد'"
این تجربه سوالات اخلاقی مهمی را مطرح میکند: تا چه حد باید به کودکان دروغ گفت؟ آیا ایجاد شخصیتهای AI که مستقیم با کودک ارتباط برقرار میکنند قابل قبول است؟ نویسنده معتقد است رابطه کودک با عروسکش نوعی جادوی خالص است که نباید توسط هوش مصنوعی جایگزین شود.
