امنیت غذایی با کشت فراسرزمینی؛ راهبردی برای کاهش وابستگی گندم
مقاله به بررسی چالشهای امنیت غذایی ایران و راهکار کشت فراسرزمینی گندم میپردازد. با تحلیل کاهش تولید داخلی، افزایش هزینهها و وابستگی به واردات، کشت فراسرزمینی به عنوان بیمهنامه اقلیمی-اقتصادی معرفی میشود که میتواند هزینهها را ۳۰ درصد کاهش و امنیت منابع را تضمین کند.
امنیت غذایی و راهبرد کشت فراسرزمینی
مقاله حاضر به تحلیل چالشهای سهگانه امنیت غذایی ایران میپردازد: تغییرات اقلیمی، افزایش هزینههای تولید و ضعف سیاستگذاری. تولید گندم ایران با خطر کاهش به زیر ۸ میلیون تن مواجه است که در مقایسه با نیاز سالانه ۱۳-۱۳.۵ میلیون تنی، شکاف ۴-۵.۵ میلیون تنی ایجاد میکند. این وابستگی به واردات، کشور را در معرض نوسانات قیمت جهانی و فشار بر ذخایر ارزی قرار میدهد.
راهکار کشت فراسرزمینی
- انتقال ریسک اقلیمی به مناطق پربارش مانند قزاقستان و روسیه
- کاهش ۳۰ درصدی هزینه تولید از طریق مزیتهای نسبی کشورهای هدف
- صرفهجویی سالانه ۴۰۰ میلیون دلاری در منابع ارزی
“کشت فراسرزمینی فقط یک ایده برای کاهش هزینه واردات نیست، بلکه یک تغییر پارادایم در نگاه ما به امنیت منابع است.”
برای اجرای این راهبرد، نیاز به نقشه ملی کشت فراسرزمینی، دیپلماسی کشاورزی فعال و صندوق تضمین سرمایهگذاری است. تعلل در اجرای این پروژهها، امنیت غذایی ایران را در معرض خطر جدی قرار میدهد.



