موج نوی فرانسه برای مبتدیان؛ شورشی علیه سینمای مصنوعی
مقالهای درباره جنبش سینمایی موج نوی فرانسه که از تحریریه کایه دو سینما شروع شد و به یک جریان جهانی تبدیل گردید. این جنبش شورشی علیه سینمای تصنعی و استودیویی بود.
موج نوی فرانسه: انقلابی در سینما
موج نوی فرانسه جنبشی سینمایی بود که در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ توسط گروهی از منتقدان جوان مجله “کایه دو سینما” مانند ژان-لوک گدار و فرانسوا تروفو شکل گرفت. این جنبش یک شورش علیه “سینمای پدران” یا سنت کیفیت بود که فیلمهایی تصنعی، پرهزینه و قابل پیشبینی تولید میکرد. موج نو با تاکید بر “سیاست مؤلفان”، کارگردان را نویسنده اصلی اثر میدانست و به دنبال ساخت فیلمهای شخصی، ارزان و نزدیک به واقعیت زندگی بود.
- انقلاب تکنولوژیک با اختراع دوربینهای سبکتر امکان فیلمبرداری در لوکیشنهای واقعی را فراهم کرد
- جشنواره کن ۱۹۵۹ با نمایش فیلمهایی مانند “چهارصد ضربه” نقطه عطفی برای شناسایی این جنبش بود
- فیلم “از نفس افتاده” گدار با جامپ کاتها و شکستن قواعد سینمایی، کتاب قوانین سینما را پاره کرد
- این جنبش با فلسفه اگزیستانسیالیسم و دغدغههای نسل جوان پس از جنگ گره خورده بود
- موج نو نه تنها سینمای فرانسه، بلکه سینمای جهان از جمله “هالیوود نو” را تحت تاثیر قرار داد
تروفو در مقاله خود写道: “سنت کیفیت فاقد روح بود و به تولیدات مصنوعی منجر میشد.” گدار با “از نفس افتاده” نشان داد که “برای ساختن فیلم بزرگ، تنها یک ایده و جرئت شکستن قوانین کافی است.”
موج نوی فرانسه میراثی ماندگار در سینمای معاصر به جای گذاشت و به فیلمسازان آموخت که سینما میتواند هنری شخصی و بیانگر دیدگاه کارگردان باشد.
