راههای خنکسازی مترو و قطارها در جهان گرمتر
افزایش دما باعث غیرقابل تحمل شدن سفر با قطار و مترو شده است. راهحلهای بالقوه از خنکسازی تونلها با آب تا رنگآمیزی ناوگان را شامل میشوند، اما راهحل جادویی وجود ندارد.
چالش خنکسازی سیستمهای حملونقل در گرمایش جهانی
با تشدید تغییرات آبوهوایی، سیستمهای حملونقل عمومی مانند مترو و قطارها با چالشهای جدی گرمایی مواجه شدهاند. تحقیقات نشان میدهد دمای برخی واگنهای قطار در هند به ۴۷ درجه سانتیگراد رسیده و در لندن نیز دمای ایستگاههای مترو تا ۴۲ درجه ثبت شده است. این شرایط نه تنها آسایش مسافران را تحت تأثیر قرار داده، بلکه باعث غش کردن مسافران در تابستانهای اخیر شده است. مشکل اصلی در شبکههای متروی قدیمی مانند لندن، جذب و ذخیرهسازی گرما توسط خاک اطراف تونلها طی دههها فعالیت است که نصب سیستمهای تهویه مطبوع معمولی را با مشکل مواجه میکند.
- فناوری خنکسازی با آبهای زیرزمینی: جاناتان پال و همکارانش در حال آزمایش سیستمی هستند که از آبهای زیرزمینی با دمای حدود ۱۰ درجه سانتیگراد برای جذب گرما از ایستگاههای مترو استفاده میکند.
- راهحلهای منفعل: استفاده از سایهبان در ایستگاهها و رنگهای بازتابنده بر بدنه قطارها میتواند جذب گرما را کاهش دهد.
- چالشهای فناوری پیشرفته: در قطارهای پرسرعت (۴۰۰ کیلومتر بر ساعت)، کاهش فشار هوا میتواند عملکرد سیستمهای تهویه را مختل کند.
- سازگاری با شرایط محلی: در مصر، شرکت زیمنس از فیلترهای مخصوص برای مقابله با شن و گردوغبار کویر در قطارهای جدید استفاده کرده است.
- هزینههای اجرایی: پیادهسازی هر راهحلی نیازمند سرمایهگذاری کلان است و معمولاً هنگام تعویض ناوگان قدیمی انجام میشود.
جاناتان پال میگوید: “آب به عنوان یک مایع خنککننده میتواند مقادیر عظیمی گرما را جذب کند. این ماده در همه جای زیر لندن وجود دارد.”
بیورن بوخهولتز از زیمنس اشاره میکند: “ما در گرمترین شرایط بیرونی به دمای ۲۶ درجه در داخل قطار دست مییابیم.”
در نهایت، هیچ راهحل едиنی برای این مشکل جهانی وجود ندارد و ترکیبی از فناوریهای فعال و راهحلهای منفعل با توجه به شرایط هر منطقه لازم است.
