تجربه پزشکی در غزه: تعادل بین زندگی و نسل‌کشی
یک پزشک داوطلب در غزه از خشم، احساس گناه و درماندگی غیرقابل تحملی می‌گوید که پس از目睹 فاجعه انسانی با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. او از دنیایی می‌گوید که به رنج فلسطینیان عادت کرده است.
تجربه یک پزشک در میان فاجعه غزه
دکتر طلال علی خان، پزشکی که در ژوئیه ۲۰۲۴ به عنوان داوطلب در غزه حاضر شد، از تجربیات عمیقاً تغییردهنده‌ای می‌گوید که هیچ آموزش پزشکی نمی‌توانست برای آن آماده‌اش کند. او ۲۲ روز در بیمارستان‌های غزه خدمت کرد و با صحنه‌هایی روبرو شد که توصیف آن غیرممکن است: کودکان گرسنه که به اسکلت تبدیل شده‌اند، والدینی که تکه‌های بدن فرزندانشان را در دست گرفته‌اند، و ساختمان‌های ویران شده که بوی اجساد در حال تجزیه می‌دهند.
- انتخاب‌های غیرممکن میان بیماران به دلیل کمبود دستگاه‌های دیالیز
- تبدیل شدن از نفرولوژیست به روزنامه‌نگار، راوی و فعال انساندوست
- انکار ورود مکرر توسط اسرائیل علی‌رغم تلاش برای بازگشت
- مسئولیت جمعی به ویژه برای شهروندان آمریکایی در قبال تامین مالی این درگیری
- فراخوان به اقدام برای تمامی کسانی که به جهان عادلانه‌تر باور دارند
"تعادل بین زندگی و نسل‌کشی" چیزی بود که هیچ آموزش پزشکی نمی‌توانست مرا برای آن آماده کند.
آتش‌بس تنها یک آرامش موقت از بمباران گسترده است؛ صلح واقعی تنها زمانی خواهد آمد که اشغال پایان یابد و عدالت برقرار شود.
این مقاله نه تنها روایتی از ضربه روانی عمیق است، بلکه فراخوانی قوی برای اقدام است. نویسنده تأکید می‌کند که نسل‌کشی در غزه تمام نشده و مردم این منطقه همچنان رنج می‌کشند. او از جهانیان می‌خواهد که در برابر عادی‌سازی رنج انسان‌ها مقاومت کنند و برای پایان خشونت و تحقق عدالت تلاش نمایند.
