دلاویر شرکت‌ها را نگه می‌دارد چون مجبور است
در طول قرن نوزدهم، ایالات آمریکا قدرت شرکت‌ها را برای گسترش به کسب‌وکارهای جدید یا فراتر از مرزهای ایالتی محدود می‌کردند. این محدودیت‌ها به تدریج سبک تایکون‌های صنعتی در حال ظهور را محدود کرد و در اواخر دهه ۱۸۸۰، یک وکیل شرکتی که در نیویورک کار می‌کرد اما در نیوجرسی زندگی می‌کرد، ایده درخشانی داشت.
تاریخچه حکمرانی شرکتی در آمریکا
در طول بیشتر قرن نوزدهم، ایالات آمریکا قدرت شرکت‌ها را برای گسترش به کسب‌وکارهای جدید یا فراتر از مرزهای ایالتی، ادغام با سایر شرکت‌ها یا بیش از حد بزرگ شدن محدود می‌کردند. این محدودیت‌ها به تدریج سبک تایکون‌های صنعتی در حال ظهور ملت را محدود کرد. در اواخر دهه ۱۸۸۰، یک وکیل شرکتی که در نیویورک تمرین می‌کرد اما در نیوجرسی زندگی می‌کرد، ایده درخشانی داشت: از قانونگذاران ایالت خود بخواهد اصلاحاتی را اتخاذ کنند که به طور مؤثر به رهبران شرکتی می‌گفت: «هی بچه‌ها، بیایید اینجا و هر کاری می‌خواهید انجام دهید.»
- شرکت‌ها برای استفاده از قوانین سهل‌گیرانه شرکتی نیوجرسی مجبور نبودند عملیات خود را به این ایالت منتقل کنند، فقط اقامتگاه قانونی خود را.
- شرکت‌های مستقر در نیویورک و其他地方 به زودی و به تعداد زیاد این کار را انجام دادند.
- تا اوایل دهه ۱۹۰۰، مالیات‌های حق امتیاز شرکتی و هزینه‌های منشور اکثریت درآمد دولت نیوجرسی را تأمین می‌کرد.
- این درآمد به ایالت اجازه داد تا از مالیات بر دارایی چشم‌پوشی کند.
- این رویکرد به الگویی برای ایالات دیگر از جمله دلاویر تبدیل شد.
«هی بچه‌ها، بیایید اینجا و هر کاری می‌خواهید انجام دهید.» - این پیام ساده اساس جذب شرکت‌ها به نیوجرسی بود.
مالیات‌های حق امتیاز شرکتی و هزینه‌های منشور اکثریت درآمد دولت نیوجرسی را تأمین می‌کرد.
این تحولات تاریخی نشان می‌دهد که چگونه قوانین سهل‌گیرانه شرکتی می‌تواند منبع درآمد قابل توجهی برای ایالات ایجاد کند و زمینه‌ساز سیستم حکمرانی شرکتی مدرن در آمریکا شود.