نقاشی‌های زنده استیسی گیلیان آبه به خاطره، هنر و تبار اشاره می‌کنند

نقاشی‌های نمادین استیسی گیلیان آبه

استیسی گیلیان آبه، هنرمند اگاندایی، در نمایشگاه انفرادی خود با عنوان «باغ زمزمه‌های آبی» در گالری یونیت لندن، مجموعه‌ای از نقاشی‌های فیگوراتیو جسورانه را ارائه می‌دهد که به بررسی میراث فرهنگی، تاریخ، جنسیت و حافظه شخصی می‌پردازند. زنان سیاه‌پوستی که پوست آن‌ها به رنگ نیلی اشباع شده است، نمادی از آنچه آبه «نژاد جدیدی از سیاه‌پوستان» می‌نامد هستند که «از مرزهای اجتماعی، فرهنگی و تاریخی فراتر می‌روند».

• آبه از رنگ نیلی به عنوان پایه مفهومی آثار خود استفاده می‌کند؛ رنگی که هم نماد ظرفیت و هویت است و هم میراث تاریک بردگی را به دوش می‌کشد.
• او با سوزن‌دوزی ظریف گل‌ها و حیوانات روی بوم، بافت‌های پیچیده‌ای خلق می‌کند که این هنر را از مادر و مادربزرگش آموخته است.
• صحنه‌های متفکرانه‌ی او خاطرات تجربیات در روستای خود در اوگاندا را زنده می‌کند.
• فیگورهای او با زمین ارتباط برقرار می‌کنند؛ گاهی با سم به جای پا، گویی با محیط وحشی اطراف خود تلفیق شده‌اند.
• گالری یونیت اشاره می‌کند که بوم برای آبه به «پناهگاهی» تبدیل می‌شود که زنانش می‌توانند در آن آزادانه وجود داشته باشند.

«آبه با دوختن دستی نخ ابریشم مستقیماً روی بوم، این آیین خانگی را به گفتگویی تأمل‌برانگیز درباره جایگاه بدن زن سیاه‌پوست در فضای نقاشانه تبدیل می‌کند.»

«در اینجا رنگ نیلی، ماده‌ای که زمانی بدن سیاه‌پوست را از طریق تجارت و کار تعریف و محدود می‌کرد، بازپس گرفته شده و بازتعریف می‌شود.»

این نمایشگاه تا ۳۱ ژانویه در لندن ادامه دارد و آثار آبه ترکیبی قدرتمند از تکنیک‌های نقاشی و سوزن‌دوزی برای بیان داستان‌هایی غنی از هویت و رهایی هستند.