خشکسالی و مواجهه با انسان خردمند: سناریوی انقراض هابیتها
پژوهش جدید نشان میدهد خشکسالی ویرانگر در جزیره فلورس اندونزی، هابیتها (انسان فلورسی) را از پناهگاه خود بیرون راند و آنها را در مسیر برخورد با انسانهای مدرن قرار داد که به انقراض این گونه باستانی منجر شد.
انقراض هابیتها: ترکیب مرگبار خشکسالی و رقابت
پژوهشی جدید سناریوی غمانگیز انقراض گونهی باستانی هومو فلورسیئنسیس معروف به «هابیت» را آشکار کرده است. این انسانتباران کوتاهقامت که حدود ۵۰ هزار سال پیش ناپدید شدند، قربانی ترکیبی بیرحمانه از تغییرات اقلیمی شدید، بلایای طبیعی و رقابت با انسانهای مدرن شدند.
تحلیل ستونهای استالاگمیت در غارهای جزیره فلورس نشان داد که بارندگی سالانه از ۱۵۶۰ میلیمتر به ۹۹۰ میلیمتر کاهش یافته بود. این خشکسالی طولانیمدت زنجیره غذایی هابیتها را نابود کرد و شکار اصلی آنها یعنی فیلهای استگودون به شدت کاهش یافت.
- خشکسالی هابیتها را وادار به مهاجرت به سواحل مرطوبتر کرد
- در قلمرو جدید با انسانهای مدرن (هومو ساپینس) روبهرو شدند
- رقابت بر سر منابع محدود و درگیری مستقیم شکل گرفت
- فوران آتشفشانی عظیم شرایط را بیش از پیش بحرانی کرد
- در نهایت این گونه باستانی برای همیشه منقرض شد
«حدس میزنیم که با کاهش جریان رودخانهها، جمعیت استگودون به سمت منابع آبی پایدارتر در سواحل رفتند. منطقی است که هابیتها نیز به دنبال آنها رفته باشند.» - نیک اسکروکستون
«در یک جزیره، فضا و منابع محدود است. وقتی هوا خشک میشود، یک حیوان نمیتواند به سادگی جزیره را ترک کند. هر پناهگاه باقیمانده به سرعت شلوغ و غیرقابل استفاده خواهد شد.»
این پژوهش نشان میدهد که حتی مقاومترین گونهها نیز در برابر تغییرات بزرگ محیطی و ظهور رقبای قدرتمند، آسیبپذیر هستند.
