بحران سالمندی در استان‌های شمالی و مرکزی ایران و پدیده «فمینیزه شدن سالمندی»

بحران سالمندی در ایران و چالش‌های پیش‌رو

آمارهای رسمی نشان می‌دهد سهم سالمندان در جمعیت ایران از رقم‌های تک‌رقمی دهه‌های گذشته به حدود ۱۲ درصد رسیده و پیش‌بینی می‌شود این روند در دهه‌های آینده با سرعت بیشتری ادامه یابد. استان‌های گیلان و مازندران بالاترین سهم جمعیت سالمند را دارند و استان‌هایی مانند آذربایجان شرقی، اصفهان و تهران نیز روند پیری روشن‌تری را تجربه می‌کنند. در مقابل، استان‌هایی مانند سیستان و بلوچستان و هرمزگان نسبتاً جوان‌تر هستند.

• بحران منطقه‌ای بیشتر در مناطقی است که هم سهم سالمند بالاست و هم زیرساخت‌های اقتصادی-پزشکی ضعیف است
• وضعیت آماده‌سازی کشور برای مواجهه با پدیده سالمندی مختلط است و ظرفیت عملی ناکافی می‌باشد
• نیاز به توسعه شبکه مراقبت در منزل و مراکز روزانه مطابق با الگوی سالمندی کشور
• تقویت خدمات بهداشتی-پیشگیرانه و برنامه‌های مدیریت بیماری‌های مزمن ضروری است
• تضمین منابع مالی پایدار شامل سیاست‌های بیمه‌ای و بودجه‌های اختصاصی نیاز است

رییس دبیرخانه شورای سالمندان کشور: «ایران با پدیده فمینیزه شدن سالمندی مواجه است که نسبت زنان در گروه‌های سنی بالا از مردان بیشتر است»

«نیازهای سالمندان چندبعدی است و شامل مراقبت، بهداشت، نیازهای اجتماعی و روانی می‌شود که اولویت‌بندی منطقه‌ای برای پاسخگویی لازم است»

پدیده فمینیزه شدن سالمندی به معنی سهم بیشتر زنان در جمعیت سالمند نیاز به سیاست‌های حمایتی ویژه شامل بازنشستگی و درآمد پایدار، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی ویژه زنان و مقابله با فقر در میان زنان تنها دارد. بسیاری از سالمندان نیازمند هنوز خارج از شبکه حمایتی رسمی هستند و نیاز به خدمات تعیین‌شده برای زنان شامل مراکز روزانه و مراقبت‌های خانگی حساس به جنسیت دارند.