چارلی چاپلین: مثل آدمی فراری خود را از چشم همه پنهان می‌داشتم
تا چند روز اول کسانی را که می‌شناختم ندیدم و نه با کسی کلمه‌ای حرف زدم. صبح‌های زود دزدانه از خانه بیرون می‌رفتم و تمام روز را می‌گشتم، لقمه‌ای سد جوع نداشتم و غذای خود را به زحمت در گوشه‌ای گیر می‌آوردم.
متاسفیم!
این مقاله غیرقابل پردازش است. ممکن‌است این موضوع مرتبط به محتوای خبر/مقاله باشد. برای مطالعه به منبع مراجعه کنید.