خاطرات مظفرالدینشاه: به موزه و کتابخانه سلطان عثمانی رفتیم
یک مرقع خط میرعماد هم آنجا بود، آن را برداشته به طور تفأل باز کردیم، این شعر آمد: «الهی تا جهان را آب و رنگ است/ فلک را سیر و گیتی را درنگ است - مدامش بخت و دولت یار گردان/ ز نخل عمر برخوردار گردان» خیلی این اشعار را به فال نیک گرفتیم.
متاسفیم!
این مقاله غیرقابل پردازش است. ممکناست این موضوع مرتبط به محتوای خبر/مقاله باشد. برای مطالعه به منبع مراجعه کنید.
