جشن مهرگان و آیین میترایی در ایران باستان
بررسی جشن مهرگان به عنوان تنها روزی که پادشاهان هخامنشی مجاز به باده‌نوشی بودند و تحلیل تأثیر آیین میترایی بر فرهنگ ایران و جهان
جشن مهرگان و آیین کهن میترایی
جشن مهرگان یکی از مهم‌ترین آیین‌های ایران باستان است که در شانزدهم مهرماه برگزار می‌شد. این جشن تنها روزی بود که پادشاهان هخامنشی مجاز به باده‌نوشی بودند و مراسم خاصی را برگزار می‌کردند. آیین میترایی از کهن‌ترین اساطیر ایرانی است که بر ادیان مختلف از جمله زرتشتی، مسیحیت و اسلام تأثیر گذاشته است.
- میترا ایزد نور و عدالت بود که نماد روشنایی و باروری محسوب می‌شد
- جشن مهرگان شش روز طول می‌کشید و با مراسم خاصی همراه بود
- پادشاهان در این روز تاجی به شکل خورشید بر سر می‌گذاشتند
- آیین میترایی دارای ویژگی‌های رازورزانه و تشریفاتی دقیق بود
- این آیین از ایران به امپراتوری روم گسترش یافت و معابد زیادی ساخته شد
کتزیاس پزشک یونانی می‌نویسد: "پادشاهان هخامنشی به هیچ‌گونه نباید مست می‌شدند مگر در روز جشن مهرگان"
در مهریشت آمده: "بدا به حال مردی ناپخته و شتابان که زوتِ دانش نیاموخته برایش برسم به دست گیرد"
این آیین کهن نشان‌دهنده عمق فرهنگی ایران باستان و تأثیر آن بر تمدن‌های مختلف است.