|

در حال بارگذاری...
سرگذشت فرخی یزدی، شاعر مبارز که در دوره ضیغمالدوله لبهایش دوخته شد و در مجلس شورای ملی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و نهایتاً به دستور رضاشاه کشته شد.

فرخی یزدی شاعر و روزنامهنگار آزادیخواهی بود که مبارزه با استبداد محور اصلی زندگیاش را تشکیل میداد. او در دوره حاکمیت ضیغمالدوله در یزد به دلیل سرودن اشعار اعتراضی، مورد خشم حاکم قرار گرفت و لبهایش را دوختند. فرخی پس از فرار از زندان یزد به تهران آمد و روزنامه طوفان را تأسیس کرد که بارها توقیف شد.
“زنده باد آزادی و حریت و مرده باد ظلم و استبداد” – شعار همیشگی فرخی “اگر ضیغم لبت را دوخت من دهانت را پر از اشرفی میکنم” – گفتۀ فخرالملک برای دلجویی فرخی یزدی نماد پایداری در برابر استبداد بود و سرنوشت تراژیک او نشاندهنده قیمت سنگین آزادیخواهی در تاریخ معاصر ایران است.