توسعه؛ پادزهر بنیادگرایی - رابطه جهانی شدن و افراطی‌گری اسلامی

رابطه جهانی شدن و بنیادگرایی دینی

این تحلیل به بررسی رابطه پیچیده بین فرآیند جهانی شدن و رشد بنیادگرایی اسلامی می‌پردازد. به گفته دکتر احمد موثقی گیلانی، جهانی شدن اگرچه تمایل به یکدست‌سازی دارد، اما در عمل منجر به چندپارگی و حاشیه‌ای شدن بخش‌های وسیعی از جوامع به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه می‌شود. بنیادگرایی دینی در حقیقت یک پوپولیسم مذهبی است که در بستر فقر، بی‌عدالتی و شکست دولت‌های ملی در نوسازی رشد می‌کند.

• جهانی شدن هم‌زمان فرصت‌ها و تهدیدهایی ایجاد می‌کند
• بنیادگرایی جدید از شبکه‌های مجازی برای تبلیغ استفاده می‌کند
• شکاف توسعه‌یافتگی عامل اصلی گرایش به افراطی‌گری است
• کشورهای توسعه‌یافته مانند مالزی کمتر در معرض بنیادگرایی هستند
• راه‌حل اصلی توسعه انسانی و پایدار است

“بنیادگرایی اسلامی حالت عکس‌العملی داشته و با اعمال بازیگران جهانی تغییر می‌کند” “توسعه پایدار پادزهر مؤثر برای مقابله با هر دو شکل بنیادگرایی سکولار و اسلامی است”

مدل‌های موفق مانند ترکیه و مالزی نشان می‌دهند که با صنعتی شدن، ایجاد اشتغال و تقویت دموکراسی می‌توان زمینه‌های رشد بنیادگرایی را کاهش داد.