مشکل کمآبی، مسئلهای زمینی نه آسمانی؛ بارورسازی ابرها راهحل بحران آب نیست
بارورسازی ابرها اگرچه در کانون توجه عمومی قرار دارد، اما بحران آب ریشه در هدررفت گسترده و مدیریت ناپایدار دارد. بازسازی شبکههای فرسوده و اصلاح الگوی مصرف راهحل اصلی است.

بحران آب ایران؛ راهحلها زمینی است، نه آسمانی
بارورسازی ابرها، راهحلی رسانهپسند است که سالها در فهرست مقابله با خشکسالی مطرح شده اما هنوز نتوانسته خروجی مطمئن و پایدار ارائه دهد. هوشنگ هادیانپور از اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس تأکید میکند این فناوری در ایران همچنان در مراحل آزمایشی قرار دارد و حداکثر تأثیر آن روی منطقهای محدود خواهد بود. بحران آب در ایران عمدتاً ناشی از مدیریت ناپایدار منابع و شبکههای فرسوده آبرسانی است. طبق اظهارات مسئولان، میزان هدررفت آب شرب در کشور بهدلیل فرسودگی شبکهها در سطح نگرانکنندهای قرار دارد.
- هدررفت گسترده آب: شبکههای فرسوده باعث از بین رفتن بخش قابل توجهی از آب قبل از رسیدن به مصرفکننده میشوند.
- محدودیتهای مالی: وزارت جهاد کشاورزی به دلیل کمبود اعتبار نتوانسته شبکههای آبیاری و زهکشی را بازسازی کند.
- بخش کشاورزی: بیشترین مصرف آب متعلق به این بخش است اما کمترین بازدهی و بیشترین تلفات را دارد.
- راهحل هیجانی در برابر بنیادین: بارورسازی ابرها یک ابزار کمکی است اما نمیتواند جایگزین اصلاحات ساختاری شود.
- ضرورت سرمایهگذاری: بازسازی زیرساختها و توسعه فناوریهای نوین آبیاری نیازمند تصمیمگیریهای سخت است.
«بارورسازی ابرها اگر هم موفق باشد، فقط محدوده مشخصی را تحتتأثیر قرار میدهد و نمیتواند کل ایران را زیر پوشش قرار دهد.»
«میزان هدررفت آب شرب در ایران به شکل نگرانکنندهای بالاست. شبکه آبرسانی کشور سالهاست فرسوده شده.»
در نتیجه، آینده آب ایران نه در آسمان، بلکه با تمرکز بر مدیریت منابع آب، بازسازی شبکهها و اصلاح الگوی مصرف در زمین تعیین خواهد شد.




