بزرگترین غصه اهل بهشت چیست؟
اهل بهشت هیچ غصه‌ای ندارند جز حسرت ساعاتی که از یاد خدا غافل بوده‌اند. خدایی که سرچشمه تمام کمال و دوستی است و سعادت واقعی میبخشد.
بزرگترین غصه اهل بهشت
اهل بهشت هیچ اندوه و غمی ندارند جز حسرت بر ساعاتی که در دنیا از یاد پروردگار غافل بوده‌اند. زیرا انسانی که در بهشت است درمی‌یابد که خداوند سرچشمه تمام کمال و دوستی است. دوستی که سراسر مهر و لطف است و می‌خواهد انسان را ارتقا دهد، مقام او را بالا ببرد و به سعادت واقعی برساند. زمانی که انسان در دنیا دعوت الهی را اجابت نمی‌کند و از یاد خدا غافل می‌ماند، پس از بیداری و آگاهی درمی‌یابد که چه فرصت‌های گران‌بهایی را از دست داده است.
نکات کلیدی
- تنها اندوه بهشتیان حسرت لحظاتی است که در دنیا می‌توانست با یاد خدا سپری شود
- در بهشت کسی بر از دست رفتن اموال و موقعیت‌های دنیوی اندوهگین نیست
- خداوند با هر قدم بنده، ده قدم به‌سوی او می‌آید
- این بیانگر نهایت لطف و مهربانی الهی نسبت به بندگان است
“اهلِ بهشت، هیچ غصه‌ای ندارند مگر بر آن ساعاتی که از پروردگارشان غافل بودند” “خداوند مهربان است؛ اگر بنده یک قدم به‌سوی او بردارد، پروردگار با ده قدم به‌سوی او می‌آید”
مهربانی خداوند با بندگانش بی‌نهایت است و این تنها درس عبرتی برای همه ماست که فرصت‌های دنیا را از دست ندهیم.
