سکوت معنادار زعیم حوزه نجف: تحلیل دلایل عدم همراهی آیت‌الله خویی با انقلاب اسلامی
تحلیل مواضع آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی در برهه انقلاب اسلامی بر اساس کتاب «زعیم حوزه نجف» که به بررسی زندگی و فعالیت‌های این مرجع تقلید می‌پردازد.
تحلیل مواضع آیت‌الله خویی در انقلاب اسلامی
کتاب «زعیم حوزه نجف» اثر صفاءالدین تبرائیان به زندگی و فعالیت‌های آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی می‌پردازد. این اثر با بررسی اسناد تاریخی، مواضع سیاسی این مرجع تقلید را در دوران نهضت اسلامی ایران تحلیل می‌کند. نویسنده با استناد به منابع متعدد نشان می‌دهد که آیت‌الله خویی ابتدا با حکومت پهلوی مخالفت‌های جدی داشت اما به تدریج رویکردش تغییر کرد.
- تصحیح ادعاهای تاریخی: نویسنده کتابچه‌ای به نام «التصریحات الخطیره» را بررسی کرده و تأکید می‌کند که آیت‌الله خویی در آن حکم به تکفیر شاه نداده بلکه فقط تهدید کرده است
- تحلیل سکوت معنادار: پس از انتقال امام خمینی به نجف، مواضع آیت‌الله خویی کم‌رنگ‌تر شد و همراهی کمتری با انقلابیون نشان داد
- عوامل احتمالی تغییر موضع: فشارهای حکومت پهلوی، نگرانی از کشته شدن مردم، وسوسه‌های اطرافیان و یا دیدگاه‌های فقهی خاص از دلایل احتمالی این سکوت عنوان شده‌اند
نویسنده در تحلیل خود می‌گوید: “ابهامات و سوالات جدی همچنان باقی است. چگونه مدرسی نامدار طی سال‌های اولیه دهه ۱۳۴۰ مواضع تند علیه دستگاه حکومت پهلوی ابراز می‌دارد، اما پس از فشار بیشتر نظام استبدادی به یکباره سکوت اختیار می‌کند.”
آیت‌الله خویی در بیانیه‌ای درباره اسرائیل گفته بود: “ما اکنون خطری بدتر از خطر تسلط یهود بر جامعه ایرانی سراغ نداریم...”
این کتاب همچنین به ویژگی‌های علمی آیت‌الله خویی، شاگردپروری ایشان و روابط خانوادگی وی می‌پردازد و تصویر جامعی از این شخصیت برجسته حوزوی ارائه می‌دهد.
