سکه‌های شیعی پیش از صفویه: بازتاب سیاست و مشروعیت در تاریخ ایران
نمایشگاه «ایران و ایمان: سکه‌های شیعی ایران پیشاصفوی» تصاویر سکه‌های شیعی قبل از صفویه و کتاب‌هایی درباره تاریخ سکه‌شناسی اسلامی را به نمایش گذاشته است. این سکه‌ها بیانگر سیاست‌های مشروعیت‌سازی حاکمان و تکامل نمادین امامت در ایران هستند.
سکه‌های شیعی: آینه‌ای از تاریخ و سیاست ایران
نمایشگاه «ایران و ایمان: سکه‌های شیعی ایران پیشاصفوی» با همکاری مؤسسه مطالعات امامیه و دانشگاه تهران برگزار شده است. این نمایشگاه سکه‌های تاریخی مربوط به دوران قبل از صفویه را به نمایش گذاشته که هر یک روایتی از تکامل مفهومی امامت و سیاست‌های مشروعیت‌سازی حاکمان ایرانی را بازگو می‌کنند.
- نخستین سکه شیعی مربوط به عبدالله‌بن معاویه (۱۲۷-۱۳۱ هجری) است که از آیه مودت استفاده کرد
- سکه‌های باوندیان در طبرستان با نقش «علی ولی‌الله» نشان‌دهنده گسترش عقاید امامی است
- دوره اولجایتو نقطه عطفی در استفاده از لقب «حجت» برای امام دوازدهم محسوب می‌شود
- سیاست دوگانگی ضرب سکه در شرق و غرب قلمرو عباسیان قابل مشاهده است
"مهم‌ترین سیاست ضرب سکه، کسب مشروعیت بوده است. حاکمان مفاهیم گروه‌های با سرمایه اجتماعی بالا را انتخاب می‌کردند"
"باور دوازده امامی عامل انسجام ملی بین شیعیان و اهل سنت در ایران بود و زمینه‌ساز طلوع دولت صفوی شد"
سکه‌های تاریخی نه تنها作为ابزار مالی، بلکه作为رسانه‌ای برای تبلیغ مشروعیت سیاسی و هویت مذهبی عمل می‌کردند. این اسناد ارزشمند نشان می‌دهند چگونه نمادهای شیعی و عناصر ایرانیت در طول تاریخ درهم آمیخته و هویت فرهنگی ایران را شکل داده‌اند.
