تفاوت دعا، قانون جذب و انرژی‌درمانی از نگاه دینی
بررسی جامع کالاهای انرژی‌درمانی نشان می‌دهد باور به جذب انرژی و قانون جذب ریشه در معنویت‌های نوظهور دارد و در بنیان با منطق دعا و نظام اعتقادی دینی تفاوت جدی دارد. تحقیق بر تحلیل ۳۶ قلم کالا و ۶۰۰۰ محصول مرتبط انجام شده است.
تفاوت‌های بنیادین دعا، قانون جذب و انرژی‌درمانی
بررسی گسترده‌ای از کالاهای انرژی‌درمانی نشان می‌دهد که باور به جذب انرژی و قانون جذب برخاسته از معنویت‌های نوظهور است و در بنیان با منطق دعا و نظام اعتقادی دینی تفاوت جدی دارد. این پژوهش بر اساس تحلیل مضمونی ۳۶ قلم کالا شامل بیش از ۶ هزار محصول مرتبط با انرژی‌درمانی انجام شده است.
- طیف گسترده‌ای از کالاهای رایج مانند «کاسه تبتی»، «اسماج» و «سنگ‌های انرژی‌بخش» با کارکردهای جذب انرژی مثبت تبلیغ می‌شوند
- در بسیاری موارد، این کالاها با نمادهای دینی یا شبه‌دینی ترکیب شده‌اند
- قانون جذب جهان را نه بر محور خدا، بلکه بر محور «انرژی» می‌فهمد
- در سنت دینی، دعا مبتنی بر ایمان، عبودیت و مشیت نهایی خداوند است
- انرژی‌درمانی در برخی ویژگی‌ها شبیه باورهای جادویی است
«در تحلیل نهایی، تفاوت دعا با انرژی‌درمانی در چهار سطح هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، اخلاق و نقش اراده قابل تبیین است»
«تسبیح موجودات در قرآن، ناظر به رابطه آن‌ها با خداوند است، نه رابطه انرژی‌محور با انسان»
این پژوهش نشان می‌دهد که ضرورت تحلیل روایات مرتبط با اثرگذاری برخی سنگ‌ها و ابزارهای سنتی دعا برای تفکیک دقیق‌تر این مفاهیم وجود دارد.
