چرا اروند به هاب توریسم سلامت تبدیل نشد؟ چالش‌ها و راهکارهای جذب سرمایه‌گذاران
منطقه آزاد اروند با وجود ظرفیت‌های ویژه برای تبدیل شدن به قطب توریسم سلامت، به دلیل کمبود زیرساخت، بوروکراسی اداری و ضعف برندینگ بین‌المللی نتوانسته به این هدف دست یابد. راهکارهای عملی شامل توسعه زیرساخت، تسهیل قوانین و جذب سرمایه‌گذاران خصوصی ارائه شده است.
چالش‌های تبدیل منطقه آزاد اروند به هاب توریسم سلامت
منطقه آزاد اروند با موقعیت راهبردی خود در جنوب ایران، ظرفیت‌های ویژه‌ای برای تبدیل شدن به قطب توریسم سلامت دارد. نزدیکی به استان بصره عراق، دسترسی به کشورهای خلیج فارس و وجود نیروی انسانی متخصص از مزایای این منطقه محسوب می‌شود. با این حال، چندین چالش اساسی مانع تحقق این پتانسیل شده‌اند.
- کمبود زیرساخت‌های درمانی استاندارد: بیمارستان‌ها و مراکز درمانی منطقه هنوز به سطح استانداردهای جهانی نرسیده‌اند
- بوروکراسی اداری پیچیده: فرآیندهای صدور ویزای درمانی و مجوزهای پزشکی زمان‌بر و غیرشفاف هستند
- ضعف در بازاریابی بین‌المللی: اروند هنوز به عنوان مقصد شناخته‌شده در بازارهای منطقه معرفی نشده است
- عدم همکاری مؤثر نهادها: همکاری بین دانشگاه علوم پزشکی، سازمان منطقه آزاد و بخش خصوصی پراکنده است
- کمبود سرمایه‌گذاری خصوصی: نبود تضمین‌های حمایتی باعث عدم تمایل سرمایه‌گذاران شده است
"منطقه آزاد اروند اگر بتواند زیرساخت‌های درمانی را ارتقا دهد، قوانین را تسهیل کند و برندینگ بین‌المللی ایجاد نماید، می‌تواند به هاب توریسم سلامت جنوب ایران تبدیل شود."
راهکارهای عملی برای رفع موانع
برای تبدیل این چالش‌ها به فرصت، راهکارهای متعددی پیشنهاد شده است که شامل توسعه زیرساخت‌های درمانی، تسهیل قوانین اداری، برندینگ بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذاران خصوصی می‌شود. ایجاد بیمارستان‌های تخصصی با استانداردهای بین‌المللی، راه‌اندازی سامانه جامع بیماران خارجی و طراحی کمپین‌های تبلیغاتی در کشورهای همسایه از جمله این اقدامات است.
"این مسیر نیازمند سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، حمایت دولت و حذف بوروکراسی اداری است."
با اجرای این راهکارها، منطقه آزاد اروند می‌تواند به دروازه ورود بیماران خارجی از عراق و خلیج فارس تبدیل شده و نقش مهمی در توسعه اقتصادی منطقه ایفا کند.
