فضاپیمایی سوار بر هواپیما / پرندگان غول‌پیکر ناسا
ناسا برای انتقال شاتل‌های فضایی ۱۰۰ تنی خود، بوئینگ ۷۴۷ را به دلیل طراحی بال‌پایین و قدرت موتورهای پرت اند ویتنی که هر کدام ۴۸۶۰۰ پوند نیروی رانش تولید می‌کنند، انتخاب کرد.
فضاپیمایی سوار بر هواپیما: انتخاب استراتژیک ناسا
سازمان فضایی ناسا برای انتقال شاتل‌های فضایی ۱۰۰ تنی خود، بوئینگ ۷۴۷ را بر لاکهید سی-۵ گلکسی ترجیح داد. طراحی بال‌پایین این هواپیما آن را به بستری ایده‌آل برای نصب شاتل تبدیل می‌کرد. چهار موتور پرقدرت و توانایی حمل حداکثر وزن برخاست ۷۱۳ هزار پوند، این جت غول‌پیکر را برای حمل محموله‌های عظیم مناسب می‌ساخت.
- ناسا دو فروند بوئینگ ۷۴۷ را برای این منظور اصلاح کرد: ناسا ۹۰۵ (خریداری شده در ۱۹۷۴) و ناسا ۹۱۱ (خریداری شده در ۱۹۸۹)
- تغییرات اساسی شامل افزودن سه پایه نگه‌دارنده بزرگ به بدنه برای نگهداری شاتل
- تقویت قابل توجه ساختار داخلی و اتصال دو تثبیت‌کننده عمودی اضافی
- استفاده از دستگاه‌های جفت و جداکننده برای سوار کردن شاتل
- نصب ابزار دقیق برای نظارت بر بارهای الکتریکی شاتل در طول پرواز
“طراحی بال‌پایین بوئینگ ۷۴۷ آن را به بستری ایده‌آل برای نصب شاتل تبدیل می‌کرد.”
“هر یک از موتورهای پرت اند ویتنی، ۴۸ هزار و ۶۰۰ پوند نیروی رانش تولید می‌کردند.”
ناسا ۹۰۵ برای بیش از یک دهه به تنهایی مسئولیت جابجایی شاتل فضایی را بر عهده داشت. پس از بازنشستگی ناوگان شاتل، این هواپیماها برای انتقال شاتل‌ها به موزه‌ها مورد استفاده قرار گرفتند و امروز به عنوان بخشی از میراث فضایی به نمایش گذاشته شده‌اند.
