۳۰ سال توقف قانون بهداشتکاری دهان و دندان و خالی‌ماندن مراکز بهداشتی روستایی
اجرانشدن قانون تربیت بهداشتکاران دهان و دندان طی ۳۰ سال گذشته باعث خالی‌ماندن مراکز بهداشتی روستایی و محروم از دندانپزشک شده است. هم‌اکنون هزار مرکز درمانی در کشور فاقد دندانپزشک هستند و دسترسی به خدمات پایه دندانپزشکی برای مردم مناطق محروم محدود شده است.
بحران کمبود دندانپزشک در مناطق محروم ایران
اجرانشدن قانون تربیت بهداشتکاران دهان و دندان طی ۳۰ سال گذشته موجب خالی‌ماندن مراکز بهداشتی روستایی و محروم از خدمات دندانپزشکی شده است. هم‌اکنون هزار مرکز درمانی در کشور فاقد دندانپزشک هستند. این قانون که در سال ۱۳۶۰ تصویب شد، امکان تربیت نیروهای حدواسط برای ارائه خدمات پایه دندانپزشکی در مناطق محروم را فراهم می‌کرد.
- علت توقف قانون: مخالفت جامعه دندانپزشکی با دورزدن کنکور توسط بهداشتکاران
- پیامدهای توقف: محرومیت صدها هزار نفر از خدمات پایه دندانپزشکی
- آمار رسمی: ۷۰٪ دندانپزشکان شاغل در مراکز روستایی عملکرد متوسط یا ضعیف دارند
مشاور وزیر بهداشت: "ما دندانپزشکان‌مان را به‌درستی توزیع نمی‌کنیم. همه در شهرهای بزرگ جمع شده‌اند" کارشناس سازمان جهانی بهداشت: "تعطیلی این قانون نمونه‌ای از نگاه استعماری به مناطق محروم است"
راه‌حل‌های پیشنهادی شامل احیای قانون بهداشتکاری با اصلاحات لازم، اجرای سهمیه عدالت آموزشی و تربیت نیروهای بومی برای ارائه خدمات مقرون‌به‌صرفه است. نابرابری در دسترسی به خدمات دندانپزشکی اکنون به نابرابری منزلتی تبدیل شده و نیاز به مداخله جدی دولت دارد.
