آیا نیت‌های بد گناه محسوب می‌شوند؟ بررسی دیدگاه اسلامی

نیت‌های بد و حکم گناه در اسلام

بر اساس تفسیر اسلامی از آیه «وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحَاسِبْکُمْ»، خداوند نیت‌ها و افکار درونی انسان را محاسبه می‌کند، اما تنها دو گناه باطنی به عنوان گناه واقعی شناخته می‌شوند: تکبر و سوءظن. سایر افکار منفی مانند حسد یا آرزوهای ناپسند، تا زمانی که به عمل بیرونی تبدیل نشوند، گناه محسوب نمی‌شوند.

• تکبر: زمانی که فرد خود را برتر از دیگران می‌پندارد، حتی بدون نمایش بیرونی
• سوءظن: بدگمانی بدون دلیل قطعی، شاهد عادل یا یقین به عمل دیگران
• افکار زمینه‌ساز: حسد، آرزوهای منفی و دیگر تمایلات درونی که زمینه‌ساز گناه هستند

"اگر تمامی افکار درونی گناه محسوب می‌شدند، زندگی انسان بسیار دشوار می‌شد" "بقیه افکار و تمایلات درونی، مانند حسد، تا زمانی که به عمل بیرونی تبدیل نشده‌اند، گناه محسوب نمی‌شوند"

این دیدگاه نشان می‌دهد که سیستم اخلاقی اسلام بین افکار گذرا و گناهان واقعی تمایز قائل شده و فضای روانی مناسبی برای تربیت نفوس فراهم می‌کند.