فرار از کلاس درس حافظه محور و گسست نسل Z از نهادهای رسمی آموزشی در ایران
مقالهای درباره بحران نظام آموزشی ایران در برابر نسل Z که نیازمند تحول از روشهای سنتی به مهارتمحوری و توجه به وضعیت معیشتی معلمان است.
بحران نظام آموزشی ایران در برابر نسل Z
این مقاله به تحلیل شکاف عمیق بین نظام آموزشی سنتی ایران و نیازهای نسل Z میپردازد. نسل Z که در عصر دیجیتال بزرگ شده، به دنبال تعامل، شفافیت و مهارتهای کاربردی است در حالی که سیستم آموزشی فعلی بر پایه حافظهمحوری و انتقال یکطرفه دانش استوار است.
ویژگیهای نسل Z در مقابل نظام آموزشی
- دسترسی به اطلاعات فراوان و سریع
- گرایش به جستوجوگری و تفکر انتقادی
- نیاز به مهارتهای حل مسئله و خلاقیت
مشکلات ساختاری نظام آموزشی
- محتوای درسی مبتنی بر انباشت اطلاعات تئوریک
- روشهای تدریس سنتی و غیرتعاملی
- بیتوجهی به مهارتهای ضروری عصر حاضر
«نسل Z معلمی را میپذیرد که با او گفتوگو کند، نه اینکه صرفا دستور بدهد.»
«فقر معیشتی، فرسایش شغلی و بیتوجهی به منزلت معلم، هرگونه اصلاح آموزشی را از درون تهی میکند.»
برای جلوگیری از گسست کامل نسل Z از نهادهای رسمی، نیاز به تحول بنیادین در برنامهدرسی، محیطهای یادگیری و بهویژه بهبود وضعیت معیشتی و حرفهای معلمان وجود دارد.
