دشواریهای آهنگسازی برای مرموزترین مترجم ایران: کدام ساز ابهامات ذبیحالله منصوری را روایت میکند؟
شاهین اشرفیان، آهنگساز مستند «مشتزنی در رینگ ترجمه» درباره چالشهای ساخت موسیقی برای شخصیت مرموز ذبیحالله منصوری توضیح میدهد و نقش موسیقی در مستند را تحلیل میکند.

آهنگسازی برای شخصیت مرموز ذبیحالله منصوری
شاهین اشرفیان، آهنگساز مستند «مشتزنی در رینگ ترجمه»، درباره چالشهای ساخت موسیقی برای شخصیت ذبیحالله منصوری صحبت کرده است. او تلاش کرد ویژگیهای چندوجهی منصوری را در موسیقی بازتاب دهد؛ شخصیتی که در زندگی شخصی آرام و منزوی بود اما در کار ترجمه گاهی تاریخ را تحریف میکرد. اشرفیان میگوید: «سعی کردم این دوگانگی، مرموز بودن و در عین حال شیطنت جدی، در تم اصلی موسیقی که برای شخصیت منصوری ساختم، حضور داشته باشد.»
- انتخاب ساز مناسب: کلارینت به عنوان ساز اصلی انتخاب شد زیرا میتوانست مرموز بودن و ابهام شخصیت منصوری را به خوبی روایت کند.
- تفاوت مستند و فیلم داستانی: در مستند موسیقی باید فروتن و تابع روایت باشد، در حالی که در فیلم داستانی آزادی عمل بیشتری دارد.
- نقش موسیقی در مستند: موسیقی فضا میسازد، روایت را منسجم میکند و اثر را برای مخاطب عام جذابتر میکند.
- همکاری با نوازنده و کارگردان: مصطفی شعبانی (نوازنده کلارینت) و حنیف شهپرراد (کارگردان) نقش مهمی در نزدیکتر کردن موسیقی به فضای فیلم داشتند.
«در مستند، موسیقی باید کاملا در خدمت فیلم باشد، فضا بسازد و به فهم عمیقتر مخاطب از موضوع کمک کند.» «موسیقی در مستند باید فروتن و تابع روایت باشد نه هدایت کننده احساسات.»
این مستند در بخش مسابقه مستندهای بلند نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد.




