روابط دختر و پسر: ضرورتها و بایستههای پژوهشی و سیاستگذاری
این مقاله به بررسی ضرورتهای پژوهشی، سیاستگذاری و خانوادگی در موضوع روابط دختر و پسر میپردازد و بر لزوم توسعه پژوهشهای جدی، کاهش سن ازدواج و تقویت هویت دینی تأکید دارد.
روابط دختر و پسر: چالشها و راهکارها
مقاله حاضر به تحلیل ضرورتها و بایستههای مرتبط با روابط دختر و پسر در جامعه ایرانی میپردازد. نویسنده با تفکیک بایستههای پژوهشی، حکومتی و فردی-خانوادگی، بر لزوم توسعه پژوهشهای عمیق در این حوزه تأکید میکند. به اعتقاد نویسنده، فقر پژوهشی در حوزه واقعیتهای این روابط و تبیین چرایی آنها موجب شده تا تأثیرات اجتماعی این ارتباطات بدون مدیریت مناسب برجای بماند.
- توسعه پژوهشهای لازم: سازمانهای متولی جوانان باید بدون اعمال سلیقههای انقباضی، نتایج پژوهشها را در اختیار محققان قرار دهند.
- سیاستگذاری برای کاهش سن ازدواج: افزایش سن ازدواج طیف وسیعی از آسیبهای اجتماعی را تسهیل میکند.
- تسهیل ازدواج و تنوع الگوهای آن: اسلام با رسمیت بخشی به نیاز جنسی، الگوهای متنوعی برای ازدواج ارائه میدهد.
- تقویت هویت و مرجعیتهای گذشته: احیای نقش خانواده و هویت دینی در مدیریت آرمانهای جوانان ضروری است.
- احیای باورهای بنیادین دینی: ترویج فرهنگ جمعگرایی و قناعت در تقابل با تفکر مدرنیته لازم است.
«سازمانها و نهادهای متولی امر جوانان، باید بیشتر به این قبیل پژوهشها بپردازند و بدون اعمال سلیقهها انقباضی، نتایج آن را در اختیار پژوهشگران قرار دهند.»
«کاهش سن ازدواج به عوامل گوناگون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بستگی دارد؛ بنابراین در برنامهریزی برای کاهش سن ازدواج نباید بر یک ساحت تمرکز کرد.»
مقاله با اشاره به ضرورت اصلاح نظام آموزشی و بازترسیم شاخصهای رشد فرهنگی-اجتماعی بر اساس معیارهای دینی، نتیجه میگیرد که رویکرد جامع به این موضوع نیازمند همکاری نهادهای مختلف است.
