معنای توحید و جایگاه آن در زندگی انسانها
توحید به معنای یکتاپرستی، اساس علوم دینی و عقاید قرآنی است که به یگانگی و بینظیر بودن خداوند میپردازد. این مقاله به بررسی انواع توحید، جایگاه آن در اسلام و ثمرات توحید در زندگی انسان میپردازد.
معنای توحید و جایگاه آن در زندگی انسانها
توحید به معنای یکتاپرستی و یگانهدانستن خداوند است که پایهترین اصل در معارف دینی محسوب میشود. این علم که از قرن دوم هجری شکل گرفت، به بررسی یگانگی ذات احدیت و نفی شرک با دلایل عقلی و نقلی میپردازد. توحید در فطرت انسانها نهاده شده و آیات قرآن کریم بر فطری بودن آن تأکید دارند.
- توحید محوریترین آموزه اسلام و دیگر ادیان توحیدی است
- علم توحید شریفترین علمها به شمار میرود
- یکتاپرستی آثار و ثمرات گرانبهایی در زندگی انسان دارد
- توحید ریشه همه خوبیها و شرک ریشه همه بدیها است
- انواع توحید شامل: ذاتی، صفاتی، افعالی، تشریعی و عبادی
امام باقر (ع) در تفسیر آیه «فطرت الله» فرمودند: خداوند مردم را بر فطرت توحید سرشته است شهید مطهری: تاریخ دین و یکتاپرستی با تاریخ بشر توأم است
توحید نه تنها یک نظریه فلسفی، بلکه جهانبینی زیربنایی در مورد انسان و جهان است که آثار عمیقی در زندگی فردی و اجتماعی دارد. اعتقاد به توحید باعث رشد استعدادهای معنوی، رهایی از بندگی غیر خدا و ایجاد امیدواری در قلب انسان میشود.
