گذار به توسعه پایدار در ایران؛ موانع و فرصت‌ها

گذار به توسعه پایدار در ایران

ایران امروز با بحران‌های داخلی و خارجی متعددی از جمله تحریم‌های اقتصادی، نوسانات انرژی، کمبود منابع و فشارهای اقلیمی روبرو است. در چنین شرایطی، توسعه پایدار به عنوان یک ضرورت راهبردی مطرح شده که می‌تواند کلید ایجاد تاب‌آوری اقتصادی و اجتماعی باشد. توسعه پایدار تنها یک مفهوم محیط‌زیستی نیست، بلکه راهبردی جامع است که سه رکن اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی را تلفیق می‌کند.

• وابستگی صنایع به شیوه‌های سنتی و نبود هماهنگی سیاستی
• نگرش کوتاه‌مدت در سیاست‌گذاری و سرمایه‌گذاری
• مقاومت درونی بنگاه‌ها در برابر نوآوری‌های سبز
• کمبود آگاهی عمومی درباره توسعه پایدار
• فرصت سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های نوین

"بحران‌ها فرصت‌هایی بالقوه نیز ایجاد می‌کنند: ایران می‌تواند با سرمایه‌گذاری هدفمند در انرژی‌های تجدیدپذیر، فناوری‌های نوین، اقتصاد چرخشی و نوآوری‌های اجتماعی، مسیر پیشرفت را کوتاه‌تر و کارآمدتر طی کند."

"توسعه پایدار بدون تلفیق رویکردهای فناوری و داده‌محوری محقق نمی‌شود. استفاده از ابزارهای دیجیتال و تحلیل داده‌ها می‌تواند مسیر نوآوری‌های سبز را پایش، اصلاح و بهینه کند."

راهکارهای پیشنهادی شامل ایجاد هماهنگی سیاستی، سرمایه‌گذاری در نوآوری، ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، همکاری بین‌بخشی و توانمندسازی نیروی انسانی است. با اتخاذ رویکردی یکپارچه می‌توان اقتصاد مقاوم و فراگیری ایجاد کرد که توان مقابله با بحران‌ها را داشته باشد.