داریوش اقبالی در ۲۳ سالگی: اعتیاد نداشتم و دوست دارم غیر از آدمیزاد باشم
مصاحبه تاریخی داریوش اقبالی در سال ۱۳۵۱ که در آن خواننده مشهور از تنهایی، عشق، شایعات اعتیاد و دیدگاهش به موسیقی میگوید. او تأکید میکند که “برای دل خودم میخوانم” و به شهرت و پول علاقهای ندارد.

مصاحبه تاریخی داریوش اقبالی در ۲۳ سالگی
این گفتوگوی تاریخی که در مجله «زنروز» منتشر شده، تصویری روشن از حالوهوای داریوش اقبالی در جوانی ارائه میدهد. او که در اوج محبوبیت بود، اما از کابارهها و شهرت گریزان بود و ترجیح میداد در تنهایی برای خودش بخواند. داریوش با صراحت دربارهی موضوعات مختلفی صحبت میکند:
- شایعات اعتیاد: “معتاد نیستم. نه به تریاک و نه به هروئین. فقط مشروب میخورم چون دوست دارم.”
- عشق و ازدواج: “به ازدواج اعتقادی ندارم. قاتل عشق است.” و “دختر دلخواهم را پیدا کردهام اما فکر نمیکنم بتوانم با او ازدواج کنم.”
- موسیقی: “صدای من یک صدای رفتنی است. برای دل خودم میخوانم و به پول و شهرت فکر نمیکنم.”
- نگاه به زندگی: “پوچی، فقط همین... دوست دارم چیزی باشم غیر از آدمیزاد.”
“من فکر میکنم که اولا صدای من یک صدای رفتنی است. من برای دل خودم میخوانم و از خواندن، امید به دست آوردن پول و شهرت ندارم.”
“فقط بنویسید داریوش معتاد نیست. داریوش برای دل خودش میخواند و دوست دارد مردم اگر دوستش دارند، صمیمانه دوستش بدارند.”
این مصاحبه درونگرایی و حساسیت عمیق خوانندهای را نشان میدهد که با وجود شهرت، خود را در انزوا انتخاب کرده بود.




