خوار کردن متولیان فاسد به مثابه مجازات بازدارنده در سیره امام علی(ع)
برخورد سخت امام علی(ع) با کارگزاران خائن نشان میدهد که عدالت درباره نزدیکان باید شدیدتر اجرا شود تا الگویی برای کل سیستم اداری باشد. این مقاله به روشهای رصد اختلاسگران در حکومت علوی میپردازد.
سیره علوی در برخورد با اختلاسگران
سیره عملی امام علی(ع) در برخورد با کارگزاران فاسد نشاندهنده رویکرد "عدالت بدون مماشات" است. ایشان در نامهای به زیاد بن ابیه تأکید کردند: "به خدا سوگند اگر به من خبر رسد که در غنایم مسلمانان خیانت کردهای، چنان بر تو سخت بگیرم که کممایه مانی و بار هزینه عیال بر دوشت سنگینی کند و خوار شوی."
- نظارت و پیشگیری مقدم بر مجازات است
- عدالت درباره نزدیکان باید شدیدتر اجرا شود
- شفافیت ساختاری و نظارت مستمر انسانی پایه نظام علوی بود
- حتی در فقدان ابزار الکترونیکی، سیستم نظارتی کارآمدی وجود داشت
- امروزه با وجود امکانات پیشرفته، نظارت ضعیفتر است
"اگر ما تمامی دستاوردهای بشری در حوزه مدیریت را کنار بگذاریم و صرفاً به نامههای امیرالمؤمنین اکتفا کنیم، وضعیت ما به مراتب بهتر خواهد بود" - بخشعلی قنبری
"نزدیکی به قدرت، مصونیتی در برابر اجرای احکام ایجاد نمیکند" - امام علی(ع)
ساختار حکومت علوی بر پایه زهد و تقوای کارگزاران و حسابرسیهای دورهای سختگیرانه بنا شده بود که تفاوت بین درآمد و سبک زندگی مسئولان را برنمیتابید.
