خودتحریمی عجیب برای ترانزیت کشور

خودتحریمی اداری در ترانزیت کالا

در شرایطی که اقتصاد ایران زیر فشار تحریم‌های خارجی قرار دارد، برخی تصمیمات داخلی به جای حمایت از ظرفیت‌های باقی‌مانده، مسیرهای ارزآوری را مسدود می‌کنند. توقف ترانزیت صدها کانتینر کالا به مقصد افغانستان توسط گمرک، به بهانه درج نام شرکت تولیدکننده (الخلیج شکر) روی بسته‌بندی، نمونه‌ای از این خودتحریمی اداری است. این کالاها نه برای بازار ایران تولید شده‌اند و نه در کشور توزیع می‌شوند، بلکه صرفاً از خاک ایران عبور می‌کنند.

• استناد به بخش‌نامه‌های غیرشفاف و محرمانه بدون توجه به اصول ترانزیت بین‌المللی
• افزایش ریسک مسیر ایران در محاسبات فعالان اقتصادی منطقه
• تهدید مزیت ژئواقتصادی ایران در رقابت کریدوری با کشورهای منطقه
• ماهانه بیش از پنج هزار کانتینر از مسیر بندرعباس به مرز ماهیرود ترانزیت می‌شود
• تضعیف امنیت اقتصادی به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر امنیت ملی

“وقتی فعالان اقتصادی منطقه با تصمیماتی غیرقابل پیش‌بینی مواجه می‌شوند، ریسک مسیر ایران در محاسبات آنان افزایش می‌یابد.”

“ترانزیت یک امتیاز قابل تعلیق نیست؛ یک فرصت استراتژیک ملی است که از دست رفتن آن به سادگی قابل جبران نخواهد بود.”

انتظار می‌رود دولت با بازنگری فوری در رویه‌های اجرایی و شفاف‌سازی تصمیمات، مانع از تداوم چنین اقداماتی شود.