چرا جامعه «نالان» و «حکمرانی» ساکت است؟
تحلیل سکوت نظام حکمرانی در برابر انتقادات مربوط به بودجه ۱۴۰۵ و دلایل این سکوت که به گفته نویسنده ناشی از بیاعتنایی نظام حاکم به نظرات عمومی است.
تحلیل سکوت حکمرانی در برابر انتقادات بودجهای
محمدعلی دستمالی در این یادداشت به تحلیل سکوت نظام حکمرانی در برابر انتقادات گسترده نسبت به بودجه ۱۴۰۵ میپردازد. به باور نویسنده، این سکوت ناشی از رودربایستی یا احتیاط نیست، بلکه نشانه بیاعتنایی آگاهانه نظام حاکم به نظرات عمومی است. وی اشاره میکند که بودجههای کلان تخصیصیافته به نهادهای حاکمیتی و ایدئولوژیک بدون خروجی قابل اندازهگیری، نشان از اولویتبندی بازتولید قدرت بر نیازهای واقعی جامعه دارد.
- تخصیص بودجههای عظیم به نهادهای حاکمیتی بدون کارایی قابل سنجش
- عدم پاسخگویی نظام به انتقادات عمومی درباره اولویتهای بودجهریزی
- نقش بودجه به عنوان ابزار تثبیت شبکههای وفاداری به جای سیاستگذاری عمومی
- بینیازی نظام حکمرانی از رضایت عمومی به دلیل استقلال از مالیات
- انتقادات عمومی به عنوان «نویز گذرا» در نظر گرفته میشود
"یک نظام حکمرانی تثبیتشده و بینیاز به مالیات و حمایت، مصون از پاسخگویی و بینیاز از رضایت عمومی است"
"سکوت حاکمیت بیشتر به «بی اعتنایی» تنه میزند و حاوی این پیام است: ما به رضایت شما نیاز نداریم"
این تحلیل نشان میدهد که ساختار حکمرانی کنونی، پاسخگویی به انتقادات را ضروری نمیداند و بودجهریزی را ابزاری برای حفظ وضع موجود میداند.
