تفسیر آیه «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ» و رد قرائت سکولار
تحلیل آیه ۲۵۶ سوره بقره با تأکید بر نبود اجبار در پذیرش دین نه به معنای بیتفاوتی نسبت به هر عقیده، بلکه بهعنوان احترام به عقلانیت انسان در انتخاب آزادانه میان راه هدایت و ضلالت.
تفسیر آیه «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ» و مفهوم آزادی در دین
آیه شریفه «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ» از سوره بقره، اصل عدم اجبار در دین را تبیین میکند، اما این به معنای آزادی مطلق برای پذیرش هر عقیدهای نیست. این آیه با رد قرائت سکولار، بر وجود مرزهای روشن بین هدایت و ضلالت تأکید دارد. خداوند راه رشد را از گمراهی آشکار ساخته و انسان را با عقلانیت و اراده آزاد در انتخاب مسیر حق مسئول میداند.
- عدم اجبار به معنای احترام به عقلانیت انسان است، نه بیتفاوتی نسبت به حق و باطل
- جهاد در اسلام برای دفاع از دین و عقبراندن دشمن است، نه اجبار افراد به قبول دین
- طاغوت به هر معبود غیرخدا و مانع راه حق اطلاق میشود
- ایمان واقعی تنها با کفر به طاغوت و ایمان به خدا محقق میشود
- عُروة الوُثقی به عنوان دستگیره محکم نجات، شامل ایمان، تسلیم و محبت اهل بیت است
رسول خدا صلیاللهعلیهوآله میفرماید: «امور سهگونه است: امری که هدایت آن آشکار است، پیروی کن! امری که گمراهی آن آشکار است، کناره بگیر! و امری که مورد اختلاف است، به خدا برگردان!»
امیرالمؤمنین علی علیهالسلام میفرماید: «منم راه مستقیم پروردگار و دستگیره محکمی که گسستهشدنی در آن نیست»
تمسک به عُروة الوُثقی از طریق کفر به طاغوت، ایمان به خدا، تسلیم در برابر اوامر الهی و احسان امکانپذیر است. پیروی از طاغوت موجب ضلالت، محرومیت از نصرت الهی و عذاب آخرت میشود، در حالی که انتخاب راه حق ضامن سعادت دنیا و آخرت است.
