عمر سرمایه اصلی انسان؛ هشدار آیتالله جوادی آملی درباره لذتهای زودگذر دنیا
حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی در درس اخلاق هفتگی بر ارزش بیهمتای عمر انسان تأکید کردند و هشدار دادند که استفاده نادرست از این سرمایه در پی لذتهای گذرا، زیان جبرانناپذیری به همراه دارد. ایشان با استناد به نهج البلاغه تحلیل جامعی از رابطه انسان با زمان ارائه دادند.
عمر انسان؛ سرمایهای بیهمتا در معرض فرسایش
حضرت آیتالله العظمی جوادی آملی در جلسه هفتگی درس اخلاق در مسجد اعظم قم، با شرح کلمه طیبه ۱۹۱ از نهج البلاغه، تحلیل عمیقی از مفهوم عمر و زمان ارائه دادند. ایشان تأکید کردند که عمر انسان سرمایه اصلی و بیهمتاست و استفاده نادرست از آن در پی لذتهای زودگذر دنیا، زیان جبرانناپذیری به دنبال دارد.
- هیچ نعمتی بدون هزینه: هر بهرهای از دنیا با پرداخت بهای سنگین عمر به دست میآید
- معامله مغبونانه: انسان در برابر عمری که میدهد، فقط امور گذرا دریافت میکند
- لذتهای همراه با رنج: هر لذت دنیوی با نوعی درد و غصه همراه است
- فرایند فرسایش: بیماریها و کاهش قوا، ابزارهای یاریرسان مرگ هستند
- اهمیت اوقات نشاط: بهترین فرصت برای علمآموزی زمانی است که دل آمادگی دارد
“إِنَّمَا الْمَرْءُ فِی الدُّنْیَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِیهِ الْمَنَایَا” - انسان در دنیا همواره هدف تیرهای مرگ است “وَ مَعَ کُلِّ جُرْعَةٍ شَرَقٌ وَ فِی کُلِّ أَکْلَةٍ غَصَصٌ” - هیچ لذتی در دنیا خالی از رنج نیست
این تحلیل نشان میدهد که جریان زندگی دنیوی در حقیقت مصرف تدریجی سرمایه عمر است، نه انباشته شدن آن، و روز قیامت روز آشکار شدن این زیانها خواهد بود.
