تجربه دو بیمار در ایران و آمریکا: روایتی از سرگردانی درمانی
مقاله تحلیلی درباره شباهتهای سیستمهای درمانی ایران و آمریکا در مسئله سرگردانی بیماران، پاسکاری پزشکان و فرسایش روانی. مقایسه دو سناریوی درمان مشابه در دو کشور با ساختارهای بهداشتی کاملاً متفاوت.
داغ
تجربه درمان در ایران و آمریکا: سرگردانی مشترک
این مقاله تجربه واقعی دو بیمار با آسیبهای مشابه در سیستمهای درمانی ایران و آمریکا را بررسی میکند. نویسنده نشان میدهد که با وجود تفاوتهای ظاهری در سطح فناوری و هزینهها، هر دو سیستم به سرگردانی بیماران و حذف مسئولیت شخصی پزشکان منجر میشوند.
- در ایران، بیمار در میان ازدحام و بینظمی، از پزشکی به پزشک دیگر ارجاع داده میشود
- در آمریکا، با وجود هزینههای سنگین بیمه (حدود ۲۵ هزار دلار سالانه)، بیمار در دام بوروکراسی پیچیده گرفتار میشود
- وجه مشترک: نبود مسئولیتپذیری نسبت به کل مسیر درمان بیمار
- بیمار در هر دو سیستم مجبور به ایفای نقش مترجم و هماهنگکننده میشود
«اینجا هم شده مثل ایران» - جملهای از بیمار در آمریکا که شباهت تجربه را نشان میدهد «بیمار، پیش از آنکه مورد (case) باشد، انسان است» - پیام اصلی مقاله
نویسنده نتیجه میگیرد که مشکل اصلی سرمایهمحور شدن درمان و تفکیک افراطی تخصصها است که در سطح جهانی مشاهده میشود.
