بررسی فیلمتئاتر «سالومه» به کارگردانی آل پاچینو
نمایش و تحلیل فیلمتئاتر «سالومه» اثر آل پاچینو در خانه هنرمندان ایران با بررسی مفاهیم قدرت، بدن و تفسیر توسط منتقد تئاتر محمد نجاری
تحلیل فیلمتئاتر سالومه آل پاچینو
فیلمتئاتر «سالومه» به کارگردانی آل پاچینو در خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد و توسط محمد نجاری، منتقد تئاتر و سینما، مورد تحلیل عمیق قرار گرفت. این اثر که بر اساس نمایشنامه اسکار وایلد ساخته شده، نه یک اقتباس ساده بلکه کنش تفسیری درباره اقتدار است. پاچینو در این اثر همزمان نقش بازیگر، کارگردان، مفسر و شاهد را ایفا میکند و مرزهای میان تمرین، اجرا و فیلم را میشکند.
- شکستن توهم صحنه: پاچینو با افشای سازوکار اقتدار، ساختار کلاسیک را به مدرن تبدیل میکند
- بدن به مثابه میدان قدرت: تقابل بدن فرسوده پادشاه با بدن جوان و اغواگر سالومه
- منطق نگاه: تمرکز وسواسگونه بر نگاه به عنوان ابزار قدرت و کنترل
- قتل به مثابه شکست: اعدام یحیی نه نمایش قدرت بلکه اعتراف به ناتوانی در کنترل معناست
- اقتدار شکننده: قدرت در این اثر امری غیرطبیعی، متزلزل و برساخته نشان داده میشود
«خطرناکترین چیز “حقیقتگویی” نیست؛ ناتوانی قدرت در مهار تفسیر بدن و میل است» «اقتدار در این اثر، در بدنها جابهجا میشود؛ در صداها ترک برمیدارد و روی صحنه مدام در معرض فروپاشی است»
این اثر به ما میآموزد که قدرت امروز دیگر فقط با سر بریدن عمل نمیکند، بلکه با پنهانماندن سازوکارهایش زنده است.
