از سفرههای ساسانی تا آشپزی مدرن: سفر در تاریخ غذای ایرانی
بررسی میراث غنی آشپزی ایرانی از دوران ساسانی تا امروز و نقش کتابهای مرجع مانند آثار رزا منتظمی و نجف دریابندری در حفظ این فرهنگ غذایی کهن.
تاریخ غذای ایرانی: از کهن تا مدرن
غذا در فرهنگ ایرانی تنها وسیله سیر کردن شکم نیست، بلکه هویت، خاطره و فرهنگ یک ملت را در خود جای داده است. هر بشقاب قورمهسبزی روایتی از جغرافیا و تاریخ ایران را بازگو میکند و هر کاسه آش رشته قصهای از دورهمیها و نذریها را زنده نگه میدارد. سفره برای ایرانیان مرکز ثقل خانه و خانواده است. اما پرسش مهم اینجاست که ما با این گنجینه عظیم چگونه رفتار کردهایم؟ در دنیایی که کشورها برای ثبت جهانی غذاهایشان تلاش میکنند، جایگاه ایران کجاست؟
- کتاب هنر آشپزی رزا منتظمی به عنوان نماد آشپزی خانگی ایرانی برای چند نسل حکم جهیزیه عروس را داشت
- مستطاب آشپزی نجف دریابندری که آشپزی را به یک اثر ادبی و فرهنگی تبدیل کرد
- کارنامه خورش نادرمیرزا قاجار که تاریخ غذاهای دوره قاجار را به زیبایی ثبت کرده است
- آشپزی دوره صفوی ایرج افشار که شیوه آشپزی ایرانی در دوره صفوی را مستند کرده است
"هیچکس با خواندن کتاب آشپزی، آشپز نمیشود؛ اما هیچ آشپزی از کتاب آشپزی بینیاز نیست" - نجف دریابندری
"ایران یکی از مکتبهای مادر آشپزی در خاورمیانه و حتی جهان است" - از متن اصلی
فرهنگ غذایی ایران تلفیقی بینظیر از تاریخ، جغرافیا و خلاقیت است که باید بیش از پیش مورد توجه و حفظ قرار گیرد.
