رئالیتی‌شوی آشپزی یا گورستان فرهنگ غذا!
تحلیل برنامه‌های رئالیتی‌شوی آشپزی ایرانی مانند «شفرونی» و «شام ایرانی» که به جای نمایش فرهنگ غنی غذایی ایران، به صحنه‌ای برای تبلیغات، حاشیه‌سازی سلبریتی‌ها و تجمل‌گرایی تبدیل شده‌اند.
تحلیل رئالیتی‌شوهای آشپزی ایرانی
برنامه‌های رئالیتی‌شوی آشپزی ایرانی مانند «شفرونی» و «شام ایرانی» با وجود پشتوانه فرهنگی غنی کشور، به جای نمایش فلسفه و هویت غذایی ایرانی، به ابزاری برای تبلیغات تجاری و حاشیه‌سازی تبدیل شده‌اند. این برنامه‌ها با تقلید کورکورانه از فرمت‌های بین‌المللی، ماهیت اصلی آشپزی را به حاشیه رانده و بر جذب مخاطب از طریق سلبریتی‌ها و شوخی‌های کلامی تمرکز کرده‌اند.
- تبدیل آشپزی به نمایشی سطحی با تعلیق‌های هدفمند
- حجم افسارگسیخته تبلیغات که اصالت محتوا را نابود می‌کند
- جایگزینی متخصصان با سلبریتی‌ها و پرکردن زمان با حواشی
- تمرکز بر تجمل‌گرایی در تضاد با واقعیت‌های اقتصادی جامعه
- نادیده گرفتن فرآیندهای غذایی اصیل مانند آبگوشت با قدمت ۶۰۰ ساله
"غذا فراتر از یک نیاز بیولوژیک، زبان مشترک مردم و پلی برای انتقال تاریخ و فرهنگ است" "این برنامه‌ها با فروکاستن هنر آشپزی به شوخی‌های سطحی، از معرفی تمدن غذایی ایران بازمانده‌اند"
احیای این ژانر نیازمند رویکردی راهبردی با جایگزینی متخصصان به جای سلبریتی‌ها و تمرکز بر روایت‌های عمیق فرهنگی است.