فلسفه جنسیت در اخلاق اسلامی؛ تفاوت زن و مرد، نه ارزشی، بلکه وجودی است
نشست علمی بررسی مبانی فلسفه جنسیت و اخلاق اسلامی با تأکید بر تفاوتهای وجودی زن و مرد در مسیر تکامل نفس و قرب الیالله. تحلیل تطبیقی دیدگاههای سنتی و فمینیستی در چارچوب حکمت متعالیه.
فلسفه جنسیت در اخلاق اسلامی
نشست علمی «حل مسائل فلسفه جنسیت بر پایه فلسفه اخلاق» با حضور بهروز محمدیمنفرد از گروه فلسفه اخلاق مجمع عالی حکمت برگزار شد. این جلسه به بررسی پیوند درونی بین فلسفه اخلاق و فلسفه جنسیت پرداخت و تأکید کرد که جنسیت نه صرفاً یک متغیر زیستی، بلکه نحوهای از وجود انسان در عالم اخلاق است. در نظام فلسفه اسلامی، معیار ارزش اخلاقی قرب الیالله و تکامل نفس انسانی است که برای زن و مرد یکسان است.
- تفاوت در فاعلیت و انگیزش اخلاقی طبیعی تلقی میشود
- زنان با احساس و عاطفه عمل میکنند، مردان با عقلانیت و کنترل درونی
- سه سطح ارتباط فلسفه اخلاق و جنسیت: معیار ارزش، فاعلیت رفتار، انگیزش اخلاقی
“حیات زن عاطفی و حیات مرد عقلانی است و این تمایز نه نقص، بلکه تکامل متفاوت مسیر انسان در دو جنس است.” - علامه طباطبایی
“هر نظام اخلاقی که از وحی جدا شود، دچار نسبیگرایی خواهد شد.” - محمدیمنفرد
محمدیمنفرد با نقد اخلاق فمینیستی بیان کرد که تفکیک اخلاق زنانه و مردانه از منظر اسلامی پذیرفتنی نیست، زیرا معیار ارزش واحد است. فلسفه اسلامی زمینه تحلیل دقیق تفاوتهای وجودی را فراهم کرده تا همکاری عقل و عاطفه در مسیر قرب الهی تبیین شود.
