همبستگی الیگارشی-تکنوپلیتیک در صنعت غذا: تسلط ۳۶ شرکت بر زنجیره تأمین جهانی
تحلیلی از کنترل ۳۶ شرکت بزرگ بر کشت، فرآوری و توزیع مواد غذایی در آمریکا و جهان. این الیگارشیهای فناوری غذایی با تمرکز قدرت بیسابقه، امنیت غذایی جهانی و استقلال کشاورزان را تهدید میکنند.
همبستگی الیگارشی-تکنوپلیتیک در صنعت غذا
صنعت غذا در سال ۲۰۲۵ شاهد تمرکز قدرت بیسابقهای است که در آن حدود ۳۶ شرکت بزرگ، خطوط تولید و شرایط تجارت غذا را در سراسر جهان دیکته میکنند. این الیگارشی فناوری غذایی از طریق کنترل فناوریهای پیشرفته مانند کشاورزی سلولی، تخمیر دقیق و هوش مصنوعی، نفوذ نامتناسبی بر سیستمهای تولید و توزیع جهانی غذا اعمال میکند. شرکتهایی مانند مونسانتو، بایر، سینگنتا، کارگیل و جیبیاس با توسعه ارگانیسمهای اصلاحشده ژنتیکی و ثبت اختراعهای گسترده، تسلط خود را بر بازار بذر و کالاهای اساسی تثبیت کردهاند.
- کنترل ۷۰ تا ۹۰ درصد بازار جهانی کالاهای کشاورزی توسط تنها ۴ شرکت بزرگ
- کاهش سهم کشاورزان از ۴۰-۶۰ سنت به ۷-۱۴ سنت به ازای هر دلار فروش
- ادغام عمودی شرکتها از تأمین خوراک دام تا کنترل خردهفروشی
- نفوذ گسترده لابیگری و کمکهای مالی به سیاستمداران
- تاثیر مستقیم بر افزایش قیمتها و کاهش تنوع غذایی
«کشاورزان احساس میکنند “برده زمین” هستند زیرا شرکتها دیکته میکنند که چه محصولی کشت شود»
«درآمد ۱۰ شرکت برتر کشاورزی از اقتصاد ۵۰ کشور فقیر جهان بیشتر است»
این تمرکز قدرت نه تنها در آمریکا، بلکه در اروپا، روسیه و قاره آفریقا نیز مشاهده میشود. دولت روسیه از شرکتهای کشاورزی بزرگ به عنوان متحدان سیاسی برای کاهش وابستگی به واردات استفاده میکند، در حالی که چین به عنوان قدرت نوظهور در این الیگارشی جهانی نقش ایفا میکند. پاسخهای سیاسی احتمالی شامل مقررات ضد انحصار و حمایت از سیستمهای غذایی محلی است، اما غلبه بر این ساختار متمرکز نیازمند اقدامات بینالمللی هماهنگ میباشد.
