بحران زیست‌محیطی در بابل؛ دود کاه و کلش آسمان را فرا گرفته
سوزاندن کاه و کلش در مزارع برنج بابل به یک بحران جدی زیست‌محیطی تبدیل شده که باعث آلودگی هوا، تهدید سلامت شهروندان و تخریب ساختار خاک شده است. مسئولان و فعالان محیط زیست خواستار آموزش کشاورزان و اجرای قوانین بازدارنده هستند.
بحران سوزاندن کاه و کلش در بابل
سوزاندن کاه و کلش در مزارع برنج شهرستان بابل به یک بحران زیست‌محیطی جدی تبدیل شده است. این عمل قدیمی که سال‌هاست ادامه دارد، در روزهای اخیر باعث ایجاد دود غلیظ و کاهش دید افقی به کمتر از چند ده متر شده است. فاطمه زهرا صادقی، فعال محیط زیست، تأکید کرد که این عمل نه تنها باعث آلودگی هوا و افزایش بیماران تنفسی می‌شود، بلکه ساختار خاک را نیز تخریب می‌کند.
- سوزاندن بقایای گیاهی بر اساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی و ماده ۲۰ قانون هوای پاک جرم محسوب می‌شود
- دود ناشی از آتش‌سوزی حاوی ذرات معلق خطرناک است که برای سالمندان و کودکان بسیار مضر است
- کشاورزان به اشتباه تصور می‌کنند این کار باعث کاهش آفات می‌شود در حالی که پژوهش‌های علمی خلاف آن را ثابت کرده‌اند
- بقایای گیاهی می‌توانند برای تولید خوراک دام، کمپوست و کود طبیعی استفاده شوند
- اجرای کشت حفاظتی و روش‌های نوین کشاورزی می‌تواند جایگزین مناسبی باشد
ناصر کیایی، رئیس اداره حفاظت محیط زیست بابل: «آتش زدن کاه و کلش تهدیدی مستقیم علیه سلامت مردم و محیط زیست محسوب می‌شود»
رحیم شهیدی پور، معاون جهاد کشاورزی بابل: «سوزاندن کاه باعث از بین رفتن مواد آلی خاک و کاهش پایداری خاک‌دانه‌ها می‌شود»
کارشناسان معتقدند حل این بحران نیازمند آموزش کشاورزان، ارائه تسهیلات برای خرید دستگاه‌های خردکن و توسعه واحدهای فرآوری است. تغییر فرهنگ کشاورزی و جایگزینی دانش به جای عادت‌های نادرست تنها راه رهایی از این چرخه مخرب است.