وقفنامهها: اسنادی برای حفاظت از میراث فرهنگی
وقفنامهها بازنماییکننده عدالت و رفاه اجتماعی هر دوره تاریخی بوده و ساختار تأمین اجتماعی، اعتقادات مذهبی، شرایط اقتصادی، نقش زنان و مسئولیتهای اجتماعی را نشان میدهند. این اسناد به عنوان **میراث فرهنگی** اهمیت تاریخی بسیاری دارند.
اهمیت وقفنامهها در حفظ میراث فرهنگی
وقفنامهها نه تنها اسناد حقوقی هستند، بلکه به عنوان میراث ملی و فرهنگی نقش مهمی در بازنمایی هویت تاریخی ایران ایفا میکنند. این اسناد اطلاعات ارزشمندی از تاریخ، فرهنگ، اقتصاد و جامعهشناسی در اخرداشته و سه کاربرد اساسی دارند: کاربرد علمی، کاربرد سیاسی و حقوقی، و کاربرد اجتماعی و فرهنگی.
- وقفنامهها حضور مؤثر طبقات مختلف مردم در تاریخ را نشان میدهند
- ساختار نظام تأمین اجتماعی و وضعیت اقتصادی هر دوره را بازتاب میکنند
- نقش متفاوت زنان در جامعه و تعهدات اجتماعی را نمایان میسازند
- به عنوان سندی برای حفاظت از سازههای فرهنگی عمل میکنند
- برای شناخت تاریخ مناطق مختلف کشور منبعی منحصربهفرد هستند
«وقفنامهها نمایانگر حضور مؤثر طبقات مختلف مردم در هر دوره از تاریخ هستند»
«اسناد آرشیوی توسط نسلهای گذشته ساخته شده و بخش مهمی از هویّت ملی محسوب میشوند»
مراکز آرشیوی با حفاظت فیزیکی و دیجیتالسازی این اسناد، زمینه دسترسی پژوهشگران و حفظ میراث تاریخی را فراهم میکنند. سازمانهایی مانند سازمان اسناد ملی ایران از سال ۱۳۷۱ خدمات دیجیتال ارائه میدهند، هرچند برخی مراکز مانند آستان قدس رضوی و سازمان اوقاف هنوز به ظرفیت کامل نرسیدهاند.
